Mikrosamochód
Z Wikipedii
Mikrosamochód, kwadrycykl (en. microcar, quadricycle) - określenie używane w odniesieniu do ekstremalnie małego samochodu, którego masa własna nie przekracza zwykle 550 kg.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
Przyjmuje się, że za mikrosamochód należy uznać taką konstrukcję, która ma do 3 metrów długości, przestrzeń wewnętrzną w granicach 2400 litrów i napędzana jest silnikiem elektrycznym o mocy maksymalnej do 15 kW (ok. 20 KM) lub silnikiem spalinowym do 1 litra pojemności skokowej.
Mikrosamochody były bardzo popularne po zakończeniu II wojny światowej w zachodniej Europie ze względu na ograniczenia w produkcji samochodów osobowych, a także z uwagi na stosunkową prostotę konstrukcji i niską cenę auta (np. Iso Isetta, Fiat 500, Glas Goggomobil, Messerschmitt KR 200). W Japonii w dużym stopniu przyczyniły się do rozwoju tamtejszego przemysłu motoryzacyjnego i dały początek segmentowi samochodów typu keijidōsha (kei car).
W krajach socjalistycznych gdzie gospodarka była planowa ten rodzaj pojazdów był również znany. W odróżnieniu jednak od państw gospodarki kapitalistycznej nie przywiązywano do ich produkcji większej uwagi i nie liczono się z potrzebami rynku. Jedyną grupą społeczną, która miała większy dostęp do tego typu automobili byli inwalidzi (Velorex, Simson DUO, SeAZ SZD).
Obecnie samochody typu microcar przezywają swój renesans i zaczynają cieszyć się uznaniem w krajach wysoko rozwiniętych (ochrona środowiska, małe rozmiary, ulgi podatkowe, niskie koszty eksploatacji, możliwość prowadzenia pojazdu przez młodzież). Najbardziej popularne są jako samochody do jazdy po zatłoczonych ulicach dużych aglomeracji miejskich oraz jako drugi lub trzeci samochód w rodzinie. Wykorzystywane są także jako dostawcze, transportowe lub jako pojazdy służb miejskich. Bardzo często do prowadzenia mikrosamochodu wystarczy prawo jazdy kategorii B1, dowód osobisty lub karta motorowerowa.
W produkcji mikrosamochodów przodują kraje śródziemnomorskie Europy (przede wszystkim Francja i Włochy). Najbardziej znanymi współczesnymi producentami takich pojazdów są:
W Polsce samochody tego typu zaczęły powstawać od lat 50. XX wieku. Były to w większości konstrukcje amatorskie budowane w jednym egzemplarzu lub auta prototypowe. Jedynym mikrosamochodem produkowanym seryjnie w Polsce na większą skalę był Mikrus MR-300 (1957-1960).
[edytuj] Współcześni producenci mikrosamochodów
[edytuj] Azja
- Innovech
- Juli
- Pioneer
- Sandi
- REVA
- Tata Motors
- Auto EV
- CQ Motors
- Mitsuoka
- ATT R&D
- Micro Cars
[edytuj] Europa
- Treffpunkt Zukunft
- Havel
- Jawa Auto
- Vexel
- Fox
- Waaijenberg
- ElBil Norge
- Think Global
- Fine Mobile
- SAM Cree
[edytuj] Ameryka Północna
- Dynasty
- Westward
- Commuter Cars
- GEM
- Myers Motors
- ZAP
[edytuj] Ameryka Południowa
- Edra
- Obvio
[edytuj] Ciekawostka
- W krajach członkowskich Wspólnot Europejskich kwestie prawne dotyczące mikrosamochodów są normowane od 1992 roku na podstawie dyrektywy 92/61/CEE[1].