Minimum Daltona
Z Wikipedii
Minimum Daltona – okres małej aktywności słonecznej, trwający od około 1790 do 1830 roku.[1] Podobnie jak w przypadku minimum Maundera oraz minimum Spörera, obserwowano w tym czasie niższe średnie temperatury na Ziemi. Na ten okres przypada trzecie i ostatnie maksimum zasięgu lodowców górskich podczas małej epoki lodowej 1820-1850 (czas odpowiedzi lodowców średniej wielkości to 17 do 40 lat). Niska aktywność słoneczna prawdopodobnie jest silnie skorelowana z okresami chłodniejszymi na naszej planecie.