Mokugyo

Z Wikipedii

Mokugyo (jap. 木魚 chin. mùyú) / moktak (kor. mok drewno, tak uderzać) - drewniany instrument perkusyjny, o obłym kształcie, służący do wybijania rytmu w trakcie śpiewów w buddyzmie mahajany. Został również zaadaptowany przez taoistów.

Według buddyjskiej legendy dawno temu w Chinach żył mnich imieniem Chung San Poep Sa. Pewnego dnia w pobliskim jeziorze podczas rodzinnej wyprawy łodzią dziecko wysokiego urzędnika wypadło za burtę i utopiło się. Ojciec złamany smutkiem wynajął rybaków, żeby znaleźli choć ciało dziecka, jednak nie udało im się. W końcu udał się do Chung San Poep Sa, żeby ten odprawił ceremonie pogrzebowe, pomimo braku ciała.

Mnich jednak wszedł w głęboką medytację i odgadł prawdę. Polecił zrozpaczonemu ojcu, aby poszedł na targ i kupił rybę. Kiedy następnego dnia rano urzędnik zakupił i rozciął największą rybę, jaką zdołał znaleźć, znalazł w środku swoje, ciągle żywe dziecko.

Na pamiątkę tej legendy mokugyo/moktak często ma kształt wydrążonej ryby z otwartymi ustami. Istnieją również inne legendy, związane z powstaniem mokugyo.

W buddyzmie ryba, która podobno nigdy nie śpi, symbolizuje przytomność.

Zobacz też: glosariusz buddyjski