Most (Czterej pancerni i pies)

Z Wikipedii

Most to 6. odcinek wojennego serialu telewizyjnego produkcji polskiej Czterej pancerni i pies.

• Rok produkcji: 1966
• Długość: 53 min.
• Reżyseria: Konrad Nałęcki
• Scenariusz: Janusz Przymanowski i Stanisław Wohl
• Zdjęcia: Romuald Kropat
• Obsada aktorska:
  • Roman Wilhelmi (Olgierd)
  • Janusz Gajos (Janek)
  • Franciszek Pieczka (Gustlik)
  • Włodzimierz Press (Grigorij)
  • Małgorzata Wiśniewska-Niemirska (Lidka)
  • Pola Raksa (Marusia)
  • Janusz Kłosiński (Czernousow)

[edytuj] Fabuła

Załoga "Rudego" bierze udział w wyzwalaniu warszawskiej Pragi. Janek pomaga Lidce w dotarciu do jej rodzinnego domu. W walkach z Niemcami pomagają im cywilni mieszkańcy - w filmie nie występują powstańcy z AK. Tuż przed wkroczeniem do lewobrzeżnej Warszawy poprzez tytułowy most czołg zostaje trafiony. Janek, Gustlik, Grigorij i Szarik trafiają do szpitala (ten ostatni za łapówkę w postaci zdobytego w poprzednim odcinku miodu). Sanitariuszka w tym szpitalu jest Marusia "Ogoniok". Spędzają w nim czas aż do zimy. Janek jako wigilijny prezent dostaje od Lidki szalik, a od Marusii chusteczkę. Współtowarzysz z sali Czernousow opuszczając szpital ofiarowuje Jankowi pistolet. Zbliża się ofensywa - do szpitala wstawiane są dodatkowe łózka. Janek całuje się z Marusią.

[edytuj] Ciekawostki

Kiedy Janek wychodzi z czołgu na Pradze, aby poszukać Lidki, jest uzbrojony w "pepeszę" z magazynkiem bębnowym, zaś później ma w ręku "pepeszę" z magazynkiem pudełkowym.
W szpitalu Janek ma prawą rękę bardziej zranioną, natomiast Grigorij bardziej zranioną lewą. Przy założeniu, że niemiecki pocisk trafił w pancerz czołowy między kierowcą a strzelcem-radiotelegrafistą, ręce powinni mieć poranione odwrotnie.
Brak jest jakiekolwiek wzmianki o rehabilitacji - tymczasem, gdy ręka jest tygodniami unieruchomiona w gipsie, po zdjęciu gipsu okazuje się, że nastapiły przykurcze mięsni i ścięgien i trzeba je długo rozciągać by ręka powróciłą do poprzedniej sprawności.
W przyszpitalnym parku Marusia pod koniec tańca ludowego trzyma ręce uniesione w górze. Janek robi ruch dłońmi, jakby chciał ją złapać za boki piersi. Marusia opuszcza ręce łokciami w dół odgradzając się od Janka, wtedy Janek przesuwa swoje dłonie dalej i łapie Marusię za boki żeber.