Most Tumski w Poznaniu

Z Wikipedii

Most Tumski w Poznaniu - nieistniejący most drogowy na rzece Warcie, później na odnodze Warty przekształconej w starorzecze nazywane Starą Rzeką (zapełniającej się jedynie podczas wyższych stanów wody), w granicach administracyjnych miasta Poznania.

[edytuj] Położenie

Most był położony pomiędzy dzisiejszym mostem św. Rocha, a mostem kolejowym na linii Poznań-Warszawa. Łączył ówczesne wyspy Chwaliszewo i Ostrów Tumski.

[edytuj] Historia

Istniał od czasu średniowiecza, na wylocie obecnej ul. Chwaliszewo, na trakcie z Poznania przez Chwaliszewo, Ostrów Tumski, Śródkę - w kierunku wschodnim.

W 1857 roku, w związku z budową Twierdzy Poznań, podczas których wykopano między innymi Zachodni Kanał Ulgi, powstał drewniany most drogowy łączący umocniony Ostrów Tumski z lewym brzegiem. Była to konstrukcja leżajowa, o czterech dużych przęsłach i niewielkim, piątym, przęśle zwodzonym. Miał on ponad 40 metrów długości i 7,5 metra szerokości. W latach 1857-1862 wschodni przyczółek umocniono budując dwie kaponiery.

W 1886 roku drewnianą konstrukcję zastąpił most żelazny o długości niemal 50 metrów i szerokości 9 metrów. Nowa konstrukcja miała nośność 10 ton, brukowaną powierzchnię i chodniki wyłożone granitowymi płytami, zlikwidowano także przęsło zwodzone zastępując je stałym. Dodano także pojedynczy tor tramwajowy przy krawędzi mostu. Poszerzono także przejazd w umocnionym, wschodnim przyczółku, wyposażając go jednocześnie w żelazną bramę.

Podczas powodzi w 1889 roku podmyło północną kaponierę, która zawaliła się. Uszkodzonych umocnień nie odbudowano. Most został uszkodzony podczas powodzi w 1924 roku, która rozmyła nabrzeże od strony Chwaliszewa, a następnie rozebrany.

W 1925 roku zastąpił go żelbetonowy most Bolesława Chrobrego.

[edytuj] Źródła

• Jacek Biesiadka, Andrzej Gawlak, Szymon Kucharski, Mariusz Wojciechowski, Twierdza Poznań. O fortyfikacjach miasta Poznania w XIX i XX wieku., Poznań 2006, Wydawnictwo Rawelin ISBN 83-915340-2-2