Muhammad Nadżib

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Muhammad Nadżib 20 lutego 1901 – 28 sierpnia 1984
MohamedNagib2.gif
1. Prezydent Arabskiej Republiki Egiptu
Okres urzędowania	od 13 czerwca 1953 do 14 listopada 1954
Przynależność polityczna	Liberation Rally
Poprzednik	-
Następca	Gamal Abdel Naser

Muhammad Nadżib (ar. محمد نجيب, ur. 20 lutego 1901 w Chartumie, zm. 28 sierpnia 1984 w Kairze) – pierwszy prezydent Egiptu w okresie od 18 czerwca 1953 do 14 listopada 1954.

[edytuj] Wczesne lata życia

Muhammad Nadżib urodził się w Chartumie, wówczas częścią kondominium brytyjsko-egipskiego. Jego ojciec był oficerem. Mimo to, nie zachęcał swoich synów do kariery wojskowej uważając, że armia egipska to pomocnicy czekający na rozkazy Brytyjczyków. Nadżib najpierw studiował prawo, a potem pracował jako tłumacz. W trakcie swoich studiów był często karany przez swoich brytyjskich wykładowców za to że krytykował rządy brytyjskie w Egipcie i Sudanie.

W 1924 rozpoczął studia wojskowe, wbrew woli ojca. W 1931 chciał odejść z wojska, ale niespodziewany awans sprawił, że zmienił decyzję. W 1934 został wysłany do służby w straży granicznej na Synaju. W 1940 znowu został awansowany. W 1948 wziął udział w wojnie z Izraelem.

W 1949 przystąpił do Ruchu Wolnych Oficerów. Była to grupa młodych oficerów, działających w ukryciu, którzy planowali obalić monarchię. Tam poznał Nasera. który obawiając się że nie będą traktowani poważnie, przyjął generała jako lidera.

[edytuj] Pucz i prezydentura

26 lipca 1952 Ruch Wolnych Oficerów zmusił króla Faruka do abdykacji na rzecz swego małoletniego syna Fuada. Nadżib został mianowany dowódcą armii, a we wrześniu tego samego roku premierem. W czerwcu 1953 monarchia została zniesiona, a Nadżib został prezydentem zachowują funkcję premiera. W rządzie prawie na samym początku zaczęło dochodzić do konfliktów pomiędzy Nażibem a Naserem. Nadżib uważał, że wojsko nie powinno mieć wpływu na politykę i że należy przywrócić cywilne rządy. Naser uważał, że krok taki przyniósłby zwycięstwo m.in. Braci Muzułmańskich. 25 lutego 1954 ogłoszono rezygnację Nadżiba z funkcji prezydenta. Po masowych demonstracjach, decyzję co prawda anulowano, ale dni Nadżiba były policzone. Stracił bowiem funkcję premiera na rzecz Nasera. W listopadzie 1954 Nadżib zrezygnował.