Mury obronne w Bieczu
Z Wikipedii
| Ten artykuł jest częścią cyklu artykułów o Bieczu | |
 |
|
 Historia |
|
|
Herb miasta • Hejnał miasta |
|
| Zabytki |
|
|
Kościół i klasztor oo. Franciszkanów Szpital św. Ducha • Dom zbója Becza Dom Barianów Rokickich • Kromerówka Mury obronne • Fundamenty zamku Kapliczki bieckie • Dworek Nędzówka Gród starościński • Dawna Synagoga |
|
| Demografia |
|
| Transport i drogownictwo |
|
|
Ulice i place Biecza |
|
 |
Biecz na Wikipedii |
 |
Biecz na Wikimedia Commons |
 |
Biecz na Wikinews |
| Strona internetowa miasta | |
Mury obronne w Bieczu sięgają początku XIV w. Początkowo miały długość ok. 1200 metrów. W ciągu dziejów system obronny miasta zmieniał się w zależności od technik wojennych. Do dzisiaj zachowały się tylko fragmenty - w okolicach kościoła parafialnego oraz resztki murów z częścią przyziemną kwadratowej baszty koło szpitala św. Ducha.
Niedaleko kościoła znajdują się odkryte w 1964 roku fundamenty jednego z trzech znanych w Polsce barbakanu.
W całości zachowały się jedynie trzy baszty z siedemnastu:
- baszta kowalska zwana też plebańską, w której mieści się ekspozycja muzealna,
- dzwonnica także pełniąca funkcję baszty, zwana Basztą Rzeźnicką,
- baszta radziecka (nazwa pochodzi od rajców bieckich) w której także znajduje się ekspozycja muzealna.
