Muzeum Karykatury w Warszawie
Z Wikipedii
Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego – muzeum zajmujące się dokumentowaniem, gromadzeniem i ekspozycją polskich i zagranicznych grafik artystycznych, malarstwa i fotografii o tematyce satyrycznej. Muzeum mieści się w Warszawie przy ul. Koziej 11.
Spis treści |
[edytuj] Początki działalności
Muzeum Karykatury powstało 15 września 1978 jako oddział Muzeum Literatury. Inicjatorem powołania muzeum był Eryk Lipiński, znany dziennikarz, grafik i scenograf. Od lat 60. podejmował on próby stworzenia tej instytucji najpierw w ramach Muzeum Narodowego, a potem Muzeum Historycznego miasta Warszawy. Eryk Lipiński został pierwszym dyrektorem Muzeum Karykatury.
Początkiem zbiorów muzeum była prywatna kolekcja Lipińskiego, którą tworzył równocześnie z zabiegami o powołanie muzeum. Na tą pierwszą muzealną kolekcję złożyły się prace, będące darowiznami od autorów i właścicieli oraz kupowane przez Lipińskiego własnym sumptem, lub z improwizowanych wśród przyjaciół zbiórek funduszy.
[edytuj] Rozwój
Umocowanie formalne muzeum nie zagwarantowało jednak stałego miejsca ekspozycji wystaw, ani biura i magazynu zbiorów. Poza macierzystym Muzeum Literatury, wystawy Muzeum Karykatury najczęściej odbywały się w galerii tygodnika Szpilki. Taki stan rzeczy trwał przez pierwsze pięć lat istnienia muzeum.
W 1983 instytucja przeniosła się do obecnej siedziby - dawnej oranżerii Pałacu Prymasowskiego przy ul. Koziej 11. Uzyskanie praw do tego budynku i zdobycie funduszy na remont wymagało ogromnego zaangażowania ze strony Lipińskiego i jego współpracowników. Pierwszą wystawę na ulicy Koziej pt. Najlepsze prace w zbiorach Muzeum Karykatury otwarto 27 października 1983.
Równocześnie z przeprowadzką odbyło się formalne wydzielenie ze struktur Muzeum Literatury. Od początku 1983 Muzeum Karykatury jest samodzielną instytucją, placówką publiczną o charakterze kulturalnym, finansowaną przez budżet państwa.
[edytuj] Dziś
Stan muzealiów na koniec pierwszego roku samodzielnego funkcjonowania wynosił blisko 2500 obiektów. Dzisiaj, łącznie z depozytami, jest to około 20 tysięcy prac. W zbiorach znajdują się karykatury od XVIII-wiecznych po współczesne. Rocznie organizowane jest od 5 (np. w 2005) do nawet 9 (2000) wystaw: monograficznych autorów, tematycznych i pokonkursowych.
W kolekcji muzeum znajdują się prace klasyków, takich jak m.in.: Maja Berezowska, Julian Bohdanowicz, Antoni Chodorowski, Daniel Chodowiecki, Andrzej Czeczot, Honoré Daumier, Jerzy Flisak, Kazimierz Grus, Ha-Ga, William Hogarth, Zbigniew Jujka, Szymon Kobyliński, Franciszek Kostrzewski, Zbigniew Lengren, Eryk Lipiński, Edward Lutczyn, Andrzej Mleczko, Jan Piotr Norblin, Andrzej Podulka, Juliusz Puchalski, Henryk Sawka, Jerzy Zaruba i Zbigniew Ziomecki.
