Muzyka kameralna
Z Wikipedii
Muzyka kameralna (ang. chamber music, niem. Kammermusik) - muzyka przeznaczona na niewielkie zespoły, zazwyczaj do 9 wykonawców. Nazwa pochodzi z wł. "da camera", tj. do komnaty. Początkowo mianem muzyki kameralnej określano zarówno utwory wokalne, jak również instrumentalne - ważne było to, że wykonywane były w komnatach (da camera), a nie w kościele bądź teatrze (operze).
W połowie XVIII wieku zanikły dwie podstawowe formy kameralnej muzyki barokowej. Najpierw sonata da camera, będąca zazwyczaj cyklem złożonym ze wstępu i dwóch, trzech lub czterech tańców, a nastężnie sonata da chiesa - następstwo kilku części skontrastowanych pod względem metrum, tempa i faktury, na ogół ze znacznym udziałem ustępów fugowanych. Utwory kameralne komponowano teraz na ogół w formie trzy- lub czteroczęściowego cyklu, w którym pierwsze ogniwo stanowiła forma sonatowa, drugie - część powolna (zazwyczaj w formie ABA), następnie menuet i finał: rondo, wariacje, a wreszcze jeszcze jedna forma sonatowa. Czteroczęściowe bywały przede wszystkim kwartety smyczkowe (podobnie jak symfonie. Trzyczęściowe bywały zazwyczaj utwory na obsadę zróżnicowaną, a więc trio fortepianowe, trio lub kwintet z instrumentem dętym - budowane na podobieństwo koncertu solowego.
W XIX wieku mianem muzyki kameralnej obejmowano utwory wykonywane w salonach - w odróżnieniu od tych, które były przeznaczone do sali koncertowej. W XX wieku pojęcie to używano zazwyczaj wobec gatunków instrumentalnych, takich jak trio, kwartet, kwintet, sekstet, septet, oktet, nonet.
Nieliczna grupa muzyków zwykle nie potrzebuje dyrygenta. Doskonałość inteprentacji zależy tylko od harmonijnej współpracy instrumentalistów. Każdy instrument ma do odegrania własną, odrębną linię melodyczną, a o efekcie końcowym bardziej decyduje doskonałość współbrzmienia niż wirtuozeria partii solowych.
Powszechna umiejętność gry na instrumentach w zamożnych warstwach w Europie Środkowej sprawiała, że w XVIII i XIX w. wiele rodzin spędzało wolny czas na wspólnym muzykowaniu. Z myślą o takim właśnie domowym muzykowaniu powstało wiele utworów kameralnych.
Zob. też "Polskie kwartety smyczkowe"
