Nadieżda Krupska

Z Wikipedii

Nadieżda Konstantinowna Krupska (ur. 26 lutego 1869 w Sankt Petersburgu - zm. 27 lutego 1939 w Moskwie) - żona Włodzimierza Lenina, rosyjska działaczka komunistyczna, pedagog.

Aresztowana w 1896, od 1898 członek Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, w tym samym roku skazana na 3 lata zesłania - sama wybrała Szuszenskoje, gdzie wówczas przebywał Lenin. Od 1901 już jako żona towarzyszyła mu w wyjazdach zagranicznych, podczas których wspierała go jako sekretarka i rzeczniczka. Po Rewolucji działała w radzieckiej oświacie. Od 1917 członkini Ludowego Komisariatu Oświaty, w latach 1920–1929 przewodnicząca Głównego Komitetu Polityczno-Oświatowego. Zwolenniczka wychowania przez pracę.

W ostatnim okresie życia męża przekazywała jego antystalinowskie teksty Trockiemu, potem współpracowała z antystalinowską opozycją. Protestowała przeciwko mumifikacji zwłok Lenina i umieszczeniu ich w Mauzoleum Lenina.

Zmarła 27 lutego 1939 w Moskwie, według niektórych źródeł otruta z polecenia Stalina.

Główne dzieła: Narodnoje obrazowanije i diemokratija (1915, wyd. pol. Praca i wychowanie 1959), Wspomnienia o Leninie (1957, wyd. pol. 1958); Wybór pism pedagogicznych (1951).