Nadom

Z Wikipedii

Nadom, nadam, nadaam, naadam (mn. Наадам, zawody) – tradycyjny, coroczny festiwal sportowy i jedno z głównych świąt państwowych w Mongolii.

Nadom określany jest też w Mongolii jako mn. эрийн гурван наадам, czyli trzy główne zawody, gdyż obejmuje tradycyjnie trzy konkurencje: łucznictwo, wyścig konny i zapasy.

W konkursie zapaśniczym biorą udział tylko mężczyźni, bez podziału na kategorie wagowe. W łucznictwie i wyścigu konnym biorą udział zawodnicy obu płci, a wyścig konny przeprowadzany jest dla różnych kategorii.

Główne zawody odbywają się w stolicy kraju Ułan Bator, jednak mniejszej rangi nadomy są także we wszystkich stolicach ajmaków i w wielu somonach (powiatach). Zawody poprzedzają występy artystyczne, obecnie często organizowane są jarmarki i kiermasze wokół stadionu. Zawody, zwłaszcza w stepie i Gobi, są okazją do spotkań rodów i znajomych, którzy w pozostałej części roku koczują w znacznym oddaleniu od siebie. Towarzyszą temu liczne gry i zabawy, a zwłaszcza popularna gra w kości szagaj, będąca jednym z obyczajów Nadomu (choć gra się w nią także poza świętem).

Pierwsze wzmianki o Nadomie pochodzą z czasów Czyngis Chana, gdy urządzano konkurs sprawności wojowników, a jednocześnie święto szamanistyczne dedykowane duchom.

Po rozpowszechnieniu się w Mongolii lamaizmu (XVI w.), Nadom towarzyszył świętu lamajskiemu. Po rewolucji komunistycznej nakazano przeprowadzać nadom w dniach 11-12 lipca, w rocznicę wybuchu rewolucji z 1921 i ta data obowiązuje do dziś.

Poza Mongolią, święto Nadomu obchodzi się także w Mongolii Wewnętrznej i w Tuwie (15 sierpnia).

[edytuj] Bibliografia

• Stefan Kojło, 1980. Mongolia. KAW.
• [1] artykuł o Nadomie