Narrator

Z Wikipedii

Narrator - termin z teorii literatury. Podmiot narracji, osoba opowiadająca o wydarzeniach. Głos narratora nie musi być identyczny z głosem autora dzieła.

Narrator występuje w utworach epickich, może także pojawiać się w epickich formach poetyckich, jak również w dramacie (np. w dramatach Jana Augusta Kisielewskiego - postać narratora, jako jeden z elementów tzw. epizacji dramatu).

Istnieje kilka rodzajów narratora:

• Narrator wszystkowiedzący - opowiada wydarzenia całkowicie z zewnątrz i sprawia wrażenie jakby wszystko o wszystkich wiedział i był w stanie w każdej chwili wniknąć w najtajniejsze obszary psychiki wszystkich bohaterów występujących w dziele. Narrator taki nie pojawia się w akcji dzieła nawet na moment. O takim narratorze czasami mówi się, że funkcjonuje "z pozycji Pana Boga". Tego rodzaju narrator jest charakterystyczny dla powieści klasycznej.
• Narrator świadek - opowiada zdarzenia z zewnątrz, ale w takiej formie w jakiej mógłby to robić naoczny świadek. Często się zdarza, że narrator taki jest wpleciony na drugim planie w akcję dzieła.
• Narrator bezpośredni - jest on zwykle jedną z głównych, lub nawet najważniejszą postacią występującą w dziele i opowiada swoją historię w pierwszej osobie, tak jakby widział ją własnymi oczami.

W powieściach bardzo często zdarza się, że narracja zmienia się różnych jego częściach. Np. powieść zaczyna się od wprowadzenia narratora świadka, który następnie subtelnie przechodzi na pozycję narratora wszechwiedzącego, który czasami "oddaje głos" narratorom bezpośrednim.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Narracja i narrator - rodzaje, przykłady - artykuł w portalu Kujon.net