Nierówność między średnimi potęgowymi
Z Wikipedii
Nierówność między średnimi potęgowymi (nierówność o średniej uogólnionej) – jedna z klasycznych nierówności mówiąca o własnościach średniej potęgowej. Jest ona uogólnieniem nierówności Cauchy'ego, sama zaś jest uogólniana przez nierówność Muirheada.
Spis treści |
[edytuj] Definicja i twierdzenie
- Definicja
Niech oraz .
Średnia potęgowa rzędu p liczb a1,a2,...,an to
Dla , p = 0 oraz średnią potęgową rzędu p liczb a1,a2,...,an określamy jako
- Twierdzenie
Niech i niech dane będzie n liczb . Wówczas średnia potęgowa rzędu p liczb a1,a2,...,an jest nie większa od ich średniej uogólnionej rzędu q, czyli
- .
Ponadto równość w powyższym wyrażeniu zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy liczby a1,a2,...,an są wszystkie równe.
- Wniosek
Dla dowolnych liczb dodatnich funkcja
jest funkcją niemalejącą.
Prawdziwy jest również wariant ważony nierówności (przy tych samych wagach).
[edytuj] Przykład
Udowodnimy korzystając z powyższej nierówności, że
- jeśli a,b,c > 0 oraz a3 + b3 + c3 = 81, to .
W tym celu zauważmy, że na mocy nierówności między średnimi potęgowymi rzędów 1 oraz 3 mamy
- ,
co jest równoważne nierówności, którą mieliśmy udowodnić.
[edytuj] Dowód
[edytuj] Równoważność nierówności między średnimi o przeciwnych znakach
Załóżmy, że spełniona jest nierówność między średnimi rzędów p i q:
wtedy:
Podnosimy obustronnie do potęgi -1 (funkcja malejąca):
Uzyskujemy zatem nierówność między średnimi rzędów -p i -q, przy czym możemy zastosować również rozumowanie w drugą stronę, więc nierówności te są równoważne, co przyda się dalej do uproszczenia niektórych dowodów.
[edytuj] Średnia geometryczna
Dla dowolnego q nierówność między średnią rzędu q i średnią geometryczną mozemy przekształcić w następujący sposób:
(pierwsza nierówność jest prawdziwa dla q>0, druga w przeciwnym wypadku)
podnosimy obustronnie do potęgi q:
i w obu przypadkach otrzymujemy nierówność między ważoną średnią arytmetyczną i geometryczną dla ciągu którą możemy udowodnić przy użyciu nierówności Jensena, korzystając z wklęsłości funkcji logarytmicznej:
Po nałożeniu obustronnie rosnącej funkcji exp uzyskujemy żądaną nierówność:
Stąd dla dowolnego dodatniego q zachodzi:
a ponieważ powyższa nierówność zachodzi dla dowolnie małych q i, zgodnie z dowodem poniżej, wyrażenia po lewej i prawej coraz lepiej przybliżają średnią geometryczną, gdy q zbliża się do 0:
tym samym udowodniliśmy nierówność między dowolną średnią potęgową, a średnią geometryczną oraz fakt, że średnia potęgowa rzędu dążącego do zera to średnia geometryczna.
[edytuj] Nierówność między dowolnymi średnimi potęgowymi
Chcemy udowodnić, że dla dowolnych p<q zachodzi:
w przypadku kiedy p jest ujemne, a q dodatnie, nierówność jest równoważna nierówności udowodnionej wczesniej:
Udowodnijmy zatem nierówność dla dodatnich p i q: Weźmy funkcję . Oczywiście f jest rosnąca, bo q/p jest dodatnie. Jest to funkcja potęgowa, ma zatem drugą pochodną: która jest zawsze dodatnia, bo q > p, z czego wynika wypukłość f.
Z nierówności Jensena uzyskujemy wobec tego:
po wyciągnięciu obustronnie pierwiastka q-tego stopnia (funkcja rosnąca, bo q > 0) uzyskujemy żądaną nierówność:
Korzystając z wykazanej wcześniej równoważności możemy dowieść nierówność dla ujemnych p i q, podstawiając odpowiednio -q i -p, co kończy dowód.
[edytuj] Minimum i maksimum
Minimum i maksimum przyjmuje się za średnie potęgowe rzędów . Stąd dla każdego q:
Dla maksimum dowód przebiega następująco: Załóżmy bez straty ogólności, że ciąg xi jest nierosnący, oraz że żadna z wag nie jest zerem. Wtedy nierówność jest równoważna nierówności:
Po podniesieniu obustronnie do potęgi q uzyskujemy (w zależności od znaku q) jedną z nierówności:
≤ dla q>0, ≥ dla q<0.
Po odjęciu obustronnie w1x1 uzyskujemy:
Po podzieleniu przez (1 − w1):
w1 nie jest zerem, więc:
Stąd po odjęciu obustronnie x1q:
co jest oczywiste, ponieważ x1 jest nie mniejsze od dowolnego innego xi, więc:
Dla minimum postępujemy analogicznie, tyle że zamiast x1, w1 operujemy na xn, wn, co kończy dowód.