Nikoła Botew Stanew

Z Wikipedii

Nikoła Botew Stanew (bułg. Никола Ботев Станев, ur. 1 sierpnia 1862 w Wełczewie koło Wielkiego Tyrnowa, zm. 14 marca 1949 r. w Sofii) - bułgarski historyk i działacz kulturalny, jeden z założycieli Bułgarskiego Towarzystwa Historycznego i Bułgarskiego Związku Nauczycielskiego.

W latach 1877-78 walczył o wolność Bułgarii podczas wojny rosyjsko-tureckiej, później pobierał naukę w seminarium przy Monastyrze Piotra i Pawła w Laskowcu jako uczeń m. in. Wasiła Drumewa. Po ukończeniu studiów w 1886 roku był przez pewien czas nauczycielem w Tyrnowie i Gabrowie, po czym przeniósł się do Sofii.

Nikoła Stanew był współredaktorem szeregu czasopism popularnonaukowych, m. in.: Ucziliszten pregled (bułg. Училищен преглед), Mładeżka biblioteka (bułg. Младежка библиотека), Razwitie (bułg. Развитие) oraz autorem licznych prac naukowych, z których najważniejsza to Istorija na nowa Byłgarija 1878-1941 (bułg. История на нова България 1878-1941). Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół historii narodu bułgarskiego i roli Bułgarii w świecie.