Nimrodel

Z Wikipedii

Nimrodel, fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Wspominają o niej bohaterowie Władcy pierścieni. Więcej informacji na jej temat zawierają Dodatki do trzeciego tomu powieści oraz Niedokończone opowieści.

Postać ta nie pojawia się w ekranizacji Władcy pierścieni (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Nimrodel
• Przekład Marii Skibniewskiej – Nimrodel
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Nimrodel
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Nimrodel

Nimrodel, elfka z plemienia Elfów Leśnych. Mieszkała w Lothlórien, w domu pośród gałęzi drzewa, rosnącego opodal wodospadu strumienia Nimrodel (którego nazwa pochodziła od imienia dziewczyny). Była ukochaną Amrotha, władcy Lórien. Choć odwzajemniała jego uczucie, przez długi czas nie chciała go poślubić. Uważała bowiem, iż pobratymcy Amrotha (Sindarowie i Noldorowie) przynieśli ze sobą wojnę, przybywając z zachodu.

W 1981 roku Trzeciej Ery, gdy w Khazad- dûm uwolniono Balroga, Nimrodel (tak jak wielu innych elfów) uciekła z Lórien, przerażona złymi wydarzeniami. Amroth odnalazł ją na obrzeżach Lasu Fangorn. Tam, po długiej rozmowie, oboje poprzysięgli sobie miłość. Razem ruszyli dalej na południe, bowiem Amroth obiecał ukochanej, iż zabierze ją na Zachód, na Tol Eressëę. W czasie dalszej podróży do przystani Edhellond zostali jednak rozdzieleni i Nimrodel zaginęła podczas wędrówki przez Ered Nimrais.

Losy jej jak i Amrotha, były tematem wielu podań i pieśni. Jedną z nich (zaczynająca się od słów: Córeczka elfów – to jak w dzień / Gwiazdka na niebie czystym^[1]) przytoczył Drużynie Pierścienia Legolas podczas wędrówki przez Lórien.

Imię Nimrodel zostało zaadaptowane do języka sindarin z mowy Elfów Leśnych; znaczy Pani białej groty.

[edytuj] Przypis

1. ↑ Wiersz w przekładzie Włodzimierza Lewika, zamieszczony w tomie Drużyna pierścienia (w tłumaczeniu Skibniewskiej).