Nitokris
Z Wikipedii
Nitokris (z gr.; egip. Neitaquerti, co znaczy Neit-jest-najdoskonalsza) – ostatni władca starożytnego Egiptu z VI dynastii, a jednocześnie pierwsza kobieta na tronie Dolnego i Górnego Egiptu rządząca samodzielnie i, przynajmniej nominalnie, uważana za władcę całego kraju.
|
||||||||||||
Neitaquerti w hieroglifach |
Spis treści |
[edytuj] Lata panowania
- ok. 2200 p.n.e. (Grimal)
- 2218 p.n.e. - 2216 p.n.e. (Kwiatkowski)
- ok. 2180 p.n.e. (Schneider)
Papirus Turyński określa czas sprawowania przez nią władzy na 2 lata, 1 miesiąc i 1 dzień, Maneton przypisuje jej 12, a Eratostenes – 6 lat rządów.
[edytuj] Legendy
Legenda, którą Herodot przekazuje w swoich Dziełach mówi, że jej mąż został zamordowany, a Nitokris, znając zabójców zaprosiła ich na ucztę i tam zgładziła, a następnie chcąc uniknąć zemsty, popełniła samobójstwo. Niektórzy badacze dziejów starożytnego Egiptu nie wykluczają też takiego przebiegu wydarzeń. W czasach greckich przeszła do legendy jako Rodopis, kurtyzana i mityczna fundatorka trzeciej piramidy (Mykerinosa) w Gizie.
[edytuj] Fakty
Dane odnośnie jej panowania są bardzo niepewne. Była siostrą i żoną Merenrego II. Po jego śmierci wybuchły w kraju niepokoje społeczne, w czasie których pojawiło się wielu uzurpatorów. Nitokris zdołała ich usunąć i sama objęła rządy. Niestety, nie odnaleziono dotychczas żadnych świadectw archeologicznych mówiących o jej panowaniu. Nie wiadomo również, gdzie została pochowana.
Poprzednik Merenre II |
Stare Państwo Nitokris – VI dynastia 2218 – 2216 p.n.e. |
Następca ? |
[edytuj] Bibliografia
- Grimal N. - „Dzieje starożytnego Egiptu”, PIW, Warszawa 2004, s. 98, ISBN 83-06-02917-8
- Kwiatkowski B. - „Poczet faraonów”, Iskry, Warszawa 2002, s. 194 - 195, ISBN 83-207-1677-2
- Schneider Th. - „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 206 - 207, ISBN 83-01-13479-8