Nowy Kazanów

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°10'58" N 20°20'56" E51.1827778 20.3488889 (Nowy Kazanów)


Nowy Kazanów
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	konecki
Gmina	Końskie
Sołtys	Małgorzata Jaskólska
Położenie	51° 10' 58'' N 20° 20' 56'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	460
Strefa numeracyjna (do 2005)	41
Kod pocztowy	26-200
Tablice rejestracyjne	TKN
Położenie na mapie Polski Nowy Kazanów

Nowy Kazanów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Końskie. Oddalona 5 km na zachód od Końskich, położona przy drodze krajowej nr 42.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

We wsi znajduje się Zespół Placówek Oświatowych, którego patronem jest Stefan Żeromski. W skład tego ośrodka wchodzą: szkoła podstawowa oraz przedszkole samorządowe. Spotkania mieszkańców wsi oraz różnego rodzaju imprezy okolicznościowe odbywają się w remizie Ochotniczej Straży Pożarnej. Na terenie Kazanowa ufundowano pomnik upamiętniający krwawą bitwę, jaką stoczyli tu żołnierze polscy z Niemcami 7 września 1939 roku.

[edytuj] Zabytki

Zespół klasztorny Bernardynów w Kazanowie z drugiej poł. XVII w. Kościół z kamienia został wzniesiony na miejscu pierwotnego, drewnianego, w 1694 r. z inicjatywy Izabelli z Lanckorońskich Lipskiej, kasztelanki radomskiej. Po pożarze w 1802 r. restaurowany. Kościół posiadał jedną nawę, dobudowane dwie analogiczne, kwadratowe kaplice nadały mu kształt krzyża łacińskiego. W górnej części kościół posiada dwie wieże po bokach i jedną w środku nawy. W połowie prezbiterium ołtarz główny – drewniany, rokokowy z ok. 1773 r. Niski, bogato rzeźbiony, wolno stojący, oddzielający wraz z parawanowymi ściankami bocznymi dawny chór zakonny. Ambona rokokowa, chór muzyczny drewniany. Budowę dawnego klasztoru, piętrowego, o trzech skrzydłach ukończono w 1781 r. Wewnątrz w obu kondygnacjach wirydarz, wokół którego mieściły się korytarze. W klasztorze znajdowały się 4 wielkie izby, 12 cel i zakrystia. Sklepienia w klasztorze są kolebkowe i kolebkowo-krzyżowe. Dachy klasztoru łamane, gontowe, a obecnie pokryte blachą. Zakon został skasowany w 1864 r. po upadku powstania styczniowego, na mocy postanowień władz rosyjskich. W latach 1929-1930 powstała nowa plebania z drewna. Składała się ona z 5 pokoi, kancelarii z gankiem i kuchni. Dach pokryto blachą. W 1935 r. przy kościele wybudowano murowaną dzwonnicę, na której zamontowano dwa dzwony.