Obojczyk (anatomia)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Obojczyk (łac. clavicula) – jest to kość długa, łącząca łopatkę i mostek. Ma kształt podłużny, jest wygięta lekko w kształcie litery S. Ma koniec barkowy (łac. extrermitas acromialis) - boczny i koniec mostkowy (łac. extremitas sternalis) - przyśrodkowy.

Przyczepiają się do niego ważne mięśnie: do powierzchni górnej przyśrodkowo- mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy i mięsień piersiowy większy, a bocznie mięsień naramienny i czworoboczny; na powierzchni dolnej znajduje przyczep mięśnia mostkowo-gnykowego (łac. m. sternohyoideus), bocznie do niego zlokalizowany jest wycisk więzadła żebrowo-obojczykowego (łac. impressio ligamenti costoclavicularis), do którego przyczepia się owo więzadło, bocznie od niego znajduje się miejsce przyczepu mięśnia podobojczykowego, a także guzek stożkowaty (łac. tuberculum conoideum) i kresa czworoboczna (łac. linea trapezoidea), dwa ostatnie są miejscem przyczepu więzadła kruczo-obojczykowego (łac. ligamentum coracoclaviculare). Zapewnia połączenie szkieletu kończyny górnej ze szkieletem osiowym - łączy łopatkę z mostkiem.