Obrona rosyjska
Z Wikipedii
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Obrona rosyjska C42-43 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obrona rosyjska (lub partia rosyjska) – debiut oznaczony kodami ECO C42 i C43, rozpoczynający się od posunięć:
- 1.e4 e5
- 2.Sf3 Sf6
Posunięcie 2...Sf6 znali już Pedro Damiano i Ruy López, jednak oceniali je jako słabe. Dopiero Carl Jänisch swoimi pracami teoretycznymi, a Aleksander Pietrow zastosowaniem praktycznym wykazali, że jest to otwarcie pełnowartościowe. Na ich cześć nazwano debiut obroną rosyjską. Dokładnej analizie poddał obronę także Steinitz, nietrafnie uznając między innymi posunięcie 3.d4 za najsilniejsze. W późniejszych latach obronę rosyjską chętnie grali Harry Pillsbury i Frank Marshall, należała ona także do arsenału Korcznoja, Karpowa i Kasparowa.
Ważniejsze warianty obrony rosyjskiej:
- 3.S:e5! (najpopularniejszy dziś sposób gry, pomimo że ocena Steinitza zachowuje aktualność, poza 3.d4 możliwe jest także 3.Sc3 z przejściem do debiuty czterech skoczków i 3.Gc4?!- tzw."gambit Bodena" S:e4 4.Sc3 S:c3 5.d:c3 f6 6.O-O Sc6 z przewagą czarnych ) d6 4.Sf3 (4.S:f7- "gambit Cochrane'a" negatywnie oceniany przez teorię, w grze praktycznej przynoszący nieraz sukcesy) S:e4 5. d4 (w chwili obecnej modne jest: 5.Sc3 S:c3 6.d:c3 z aktywną pozycją za cenę struktury pionów, można grać także 5.He2 He7 6.d3 Sf6 7.Gg5 H:e2+ z minimalną przewagą białych) d5 6.Gd3 Ge7 7.00 Sc6 8.We1 (popularne jest także 8.c4 Sb4 9.Ge2 d:c4 10.G:c4 00 z niewielką przewagą białych) Gg4 9.c4 Sf6 10.c:d5 G:f3 11.H:f3 H:d5 z niewielką przewagą białych.
- 3.d4 (C43) i dalej:
-3 ..e:d4 4.e5 Se4 5.H:d4 d5 6.e:d6 (e.p) S:d6 7.Gd3 (lub 7.Sc3 Sc6 8.Hf4 Sf5 z szansami na wyrównanie) Sc6 8.Hf4 i stojące nieco aktywniej białe przygotowują długą roszadę, czarne muszą grać ostrożnie.
-3 ..S:e4 4.Gd3 d5 (4 ..Sc6?! 5.G:e4 d5 6.Gg5 i białe zachowują przewagę) 5.S:e5 Sd7 (grywa się także 5 ..Ge7 i 5 ..Gd6) 6.Sd7 (po 6.S:f7 K:f7 7.Hh5+ następuje remis przez powtórzenie posunięć) G:d7 7.00 Hh4 8.c4 000 9.c5 g5 ( lub 9 ..g6)- z nieco lepszą grą białych.
Charakterystyczną cechą obrony rosyjskiej jest relatywnie mała liczba wariantów, umożliwiająca jej szybkie dodanie do repertuaru debiutowego. A chociaż białe stosunkowo długo mogą zachować korzystniejszą pozycję, z reguły jest ona zbyt mała, aby umożliwić im odniesienie zwycięstwa, odsetek remisów w tym debiucie jest duży. Dlatego obrona rosyjska jest obecnie chętnie grana przez całą czołówkę światową, zwłaszcza gdy grający czarnymi zainteresowany jest pokojowym wynikiem partii.
