Z Wikipedii
Oleander pospolity (Nerium oleander L.) - gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Pochodzi z Europy Południowej, spotyka się go na całym obszarze śródziemnomorskim, we Włoszech, Hiszpanii, gdzie występuje nad brzegami rzek, oraz w Algierii. W Polsce jest uprawiany.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Małe drzewo lub krzew o o wysokości do 5 m.
- Liście
- Grube, skórzaste, lancetowate, naprzemianległe lub po 3 w okółku. Są całobrzegie, u nasady klinowate, około 16 cm dł. i 3 cm szer., połyskujące.
- Kwiaty
- Dość duże, wonne; korona 5-krotna, różowa, biała lub czerwona, o poskręcanych łatkach. 1 słupek i 5 pręcików z długimi łącznkami, w gardzieli korony 5 łuseczek. Kwitnie w ciągu całego lata.
- Owoc
- Torebka o długości do 15 cm z owłosionymi nasionami.
- Roślina trująca
- W większych dawkach zawarta w roślinie oleandryna wywołuje wymioty i biegunki połączone z silnymi skurczami przewodu pokarmowego. Glikozydy oleandra mają własności kumulacyjne. Sok z rośliny jest trujący, należy po pracy przy nim umyć ręce (ogrodnictwo, kwiaciarstwo). Jeżeli w domu są małe dzieci, lepiej tej rośliny nie hodować. Zatrucia ostre glikozydami zdarzały się przypadkowo u dzieci, które brały do ust liście lub gałązki oleandra. Z surowca sporządzano truciznę na szczury.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna, uprawiana przeważnie jako roślina doniczkowa w mieszkaniach oraz w oranżeriach, szklarniach i w ogrodach. Dawniej była bardzo popularna, obecnie mniej z powodu szkodliwych właściwości. Jeżeli jest właściwie uprawiana rośnie bardzo długo.
- Roślina lecznicza.
- Wymagania. Potrzebuje dużo światła (w ciemnych pomieszczeniach nie zakwitnie). W lecie najlepiej trzymać go na dworze, zimą w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Wymaga umiarkowanej temperatury, najlepiej czuje się w temp. do + 16 ° C, zimą znosi spadek temp. do +5 ° C. Potrzebuje obfitego podlewania, lubi przewiew. Najlepiej rośnie na gliniastej glebie. Lubi duże pojemniki, źle znosi przesadzanie.
- Zabiegi uprawowe. Latem należy podlewać codziennie, zimą co 7-10 dni, najlepiej deszczową wodą. Nie wolno podlewać wodą zimną, gdyż wówczas nie rozwiną się pąki kwiatowe. Latem do wody dodawać rozpuszczonych nawozów. Spryskiwanie rośliny stosować tylko do zmycia liści z kurzu. Nie należy liści nabłyszczać. Po kwitnieniu roślinę należy przyciąć, można także usuwać boczne pędy poniżej pąków kwiatowych - zapobiegnie to nadmiernemu rozrastaniu się rośliny. Przesadzamy nie częściej, niż co 3-4 lata.
- Rozmnażanie.Najprościej przez sadzonki otrzymane z wierzchołków pędów. Ukorzenia się je wiosną i w lecie w ciepłej wodzie lub w ziemi. Ukorzeniają się dość łatwo i jeszcze w tym samym roku mogą zakwitnąć. Można też rozmnażać z nasion, które wysiewa się w kwietniu.
[edytuj] Bibliografia
Galeria zdjęć i grafik
