Olechów

Z Wikipedii

Olechów - rejon osadniczy we wschodniej części obszaru miasta Łodzi, położny w sąsiedztwie kolejowej stacji przeładunkowej i rozrządowej Łódź Olechów.

Od 1986 jest placem budowy rozległego i wciąż rozrastającego się osiedla domów wielorodzinnych.

[edytuj] Historia

Założenie wsi

Kolonia rolnicza Olechów została założona na terenach leśnych majątku Wiskitno, będącego częścią Klucza Pabianickiego stanowiącego własność kapituły biskupiej z Krakowa.

Założył ją między rokiem 1788 a 1794 ostatni administrator dóbr biskupich, kanonik Paweł Olechowski, dając osadzie nazwę, pochodzącą od swego nazwiska.

Olechowski sprowadził pierwszych osadników, zwanych Olędrami, którzy rozpoczęli karczowanie lasu i uprawę roli na karczowiskach.

W roku 1796 dobra pabianickie przejmuje rząd pruski a lokalni administratorzy dóbr kontynuują akcję osadniczą, sprowadzając kolonistów z krajów niemieckich.

Kolonia Olechów składa się odtąd z dwóch rozległych rzędówek. Są to:

- Olechów Mały, rozciągnięty wzdłuż obecnej ulicy Olechowskiej,

- Olechów Duży, wzdłuż obecnej ulicy Zakładowej.

Dalszy rozwój

Akcja osiedleńcza, z powodzeniem kontynuowana przez rząd Królestwa Kongresowego daje pomyślne rezultaty. W roku 1822 obie części Olechowa posiadają 55 domów i liczą 368 mieszkańców.

Dobrze zagospodarowane dobra rząd Królestwa przekazuje w listopadzie 1839 hrabiemu Wacławowi Gutakowskiemu. W zamian Gutakowski zrzeka się swych włości nad Narwią, koniecznych rządowi w celu budowy urządzeń wojskowych, powiązanych z Twierdzą Osowiec. Ponieważ Olechów od początku był kolonią oczynszowaną Gutakowskiemu przysługuje jedynie prawo do pobierania opłaty dzierżawnej, nie posiadając na obszarze wsi innych praw osobistych.

W 1842 Olechów zostaje sprzedany Andrzejowi Szerszeńskiemu, który posiada wieś do roku 1865, kiedy to prawa do czynszu przechodzą na Skarb państwa.

W roku 1881 Olechów posiada 65 domów mieszkalnych, z ludnością w liczbie 703 osób.

Wiek XX

Około roku 1900 liczba domów wynosi 67, aby w roku 1927 wzrosnąć do 101. W latach 1945-1947 liczba ludności Olechowa uległa poważnemu zmniejszeniu wskutek samorzutnego opuszczania gospodarstw przez osoby o przekonaniach proniemieckich a także jako wynik planowych wysiedleń, organizowanych przez władze polskie. Część opuszczonych gospodarstw objęli polscy osadnicy ze wschodu.

W roku 1985 rozpoczęły się przygotowania do budowy osiedla domów wielorodzinnych w zachodniej części Olechowa Dużego (rejon ul. Zakładowej). W październiku 1987 pierwsi mieszkańcy zasiedlili domy przy ulicach Dąbrówki i Piasta Kołodzieja.

Podziały administracyjne

Administracyjnie przez cały wiek XIX i pierwszą połowę wieku XX Olechów znajduje się w gminie Wiskitno. Z dniem 1 stycznia 1940 wieś zostaje włączona w granice administracyjne miasta Łodzi (Litzmannstadt), znajdując się w dzielnicy Friedrichshagen (Augustów). Krokowi temu sprzyjała znaczna ilość osadników o niemieckich nazwiskach, podatnych na zachęty do podpisywania niemieckiej listy narodowej.

W lutym 1946 Olechów ponownie wchodzi w skład Wielkiej Łodzi, początkowo w granicach dzielnicy „Południe”, zaś od 1 stycznia 1954 – w dzielnicy Widzew.

Jedynie fragment Olechowa Małego (posesje przy ul. Olechowskiej od nr 2 do 32 oraz od nr 1 do 29) zostaje włączony do dzielnicy Chojny.

Po korekcie podziału administracyjnego miasta ( 1.01.1960) dzielnica Chojny zostaje włączona do nowopowstałej dzielnicy Górna ale stan rozdzielenia administracyjnego obszaru Olechowa pomiędzy dwie dzielnice nie ulega zmianie.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Łodzią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.