Order Domowy Korony Rucianej

Z Wikipedii

Order Domowy Korony Rucianej (niem. Hausorden der Rautenkrone) był do roku 1918 najwyższym odznaczeniem państwowym Królestwa Saksonii i jest dziś orderem domowym b.panującej w Polsce i Saksonii albertyńskiej linii rodu Wettinów.

Spis treści 1 Historia 2 Insygnia 3 Literatura 4 Zobacz także

[edytuj] Historia

W lipcu 1807 roku Napoleon I zawarł z Rosją i Prusami zwycięski pokój w Tylży, w wyniku którego król Saksonii Fryderyk August I otrzymał również mitrę nowopowstałego Księstwa Warszawskiego. W drodze powrotnej do Francji Napoleon przebywał od 17 lipca do 20 lipca w Dreźnie i namówił swego saskiego przyjaciela do ustanowienia orderu dynastycznego, którego pierwszy egzemplarz cesarz przyjął z rąk króla 20 lipca 1807 roku. Order nadawany był od tej pory jako odznaczenie za zasługi osobom co najmniej w randze generała. Sascy książęta krwi otrzymywali go poprzez narodzenie. Osobnej klasy wojskowej nie posiadał.

[edytuj] Insygnia

Insygniami jednoklasowego orderu są krzyż i gwiazda. Krzyż typu krzyża maltańskiego jest emaliowany na zielono z białymi brzegami. W medalionie środkowym awersu znajdują się uwieńczone koroną królewską inicjały założyciela FA, otoczone zielonym wieńcem z ruty. Medalion rewersu nosi dewizę orderu Providentia memor. Między ramionami krzyża umieszczone są złote korony królewskie. Ośmiopromienna srebrna gwiazda nosi w środku medalion z dewizą orderu otoczoną zielonym rucianym wieńcem. Order noszony jest na zielonej wstędze z lewego ramienia na prawy bok.

[edytuj] Literatura

• Gustav Adolph Ackermann, Ordensbuch sämmtlicher in Europa blühender und erloschener Orden, Annaberg 1855

[edytuj] Zobacz także

• Herb Saksonii