Order Niemiecki (III Rzesza)

Z Wikipedii

Order Niemiecki (niem.: Deutscher Orden, (często dopisuje się do nazwy słowa "des Großdeutschen Reiches", gdyż Deutscher Orden to niemiecka nazwa Zakonu Krzyźackiego)- odznaczenie III Rzeszy za zasługi wojenne lub cywilne, nadawane w latach 1942 - 1945.

[edytuj] Historia i insygnia

Ten najwyższy order III Rzeszy został ustanowiony latem roku 1942 przez führera i kanclerza III Rzeszy, zwanej teraz Wielką Rzeszą Niemiecką, Adolfa Hitlera, w celu nagradzania obywateli niemieckich za wybitne zasługi dla państwa i partii narodowo-socjalistycznej NSDAP. Bodźcem do stworzenia odznaczenia były mające miejsce w 1942 roku zgony dwóch bliskich współpracowników Hitlera, Fritza Todta (w lutym) i Reinharda Heydricha (w czerwcu). Obaj funkcjonariusze NSDAP otrzymali order pośmiertnie, w związku z czym zaczęto go po cichu nazywać "orderem umrzyków", gdyż z jedenastu zanotowanych nosicieli odznaczenia aż siedmiu otrzymało je post mortem. Ostatnimi udekorowanymi byli gauleiter Wrocławia Karl Hanke, odznaczony 12 dni przed śmiercią "führera" oraz ostatni führerek Hitlerjugend (Reichsjugendführer) Artur Axmann, który do końca wytrwał w Führerbunker u boku Hitlera i otrzymał order 2 dni przed samobójstwem swego wodza.

Zaprojektowany najprawdopodobniej przez samego Hitlera order miał być nadawany w dwóch klasach, jako dekoracja na szyję i jako oznaka noszona na agrafie na piersi, nie wiadomo jednak czy ową drugą klasę ktoś kiedykolwiek otrzymał. Awers dekoracji I klasy to emaliowany na czarno tzw. Krzyż Ruperta (typ Żelaznego Krzyża), ale z węższymi zakończeniami ramion i ze złotymi bordiurami, z odznaką partyjną NSDAP w medalionie środkowym oraz ze złotymi orłami herbu państwowego III Rzeszy między ramionami krzyża. Rewers był nieemaliowany. Nad górnym ramieniem krzyża znajdowały się dwa złote liście dębowe. Zawieszką był złoty orzeł III Rzeszy z pierścieniem na wstęgę. Wstęga była czerwona z obustronnymi biało-czarnymi bordiurami (w kolorach flagi II i III Rzeszy), identyczna z wstążką nazistowskiego Orderu Krwi (Blutorden). Przy dekoracji za zasługi wojenne dodawano pod zawieszką dwa skrzyżowane złote miecze położone na liściach dębowych. Hitler planował nadanie orderowi charakteru zakonu rycerskiego, z kapitułą i z senatem, który miał posiadać prawo przyjmowania i wykluczania "rycerzy" - ze względu na wypadki wojenne i niewielką liczbę odznaczonych.nie doszło już do tego.

Ze względu na rzadkość tego odznaczenia nie jest pewne, czy zachował się jakikolwiek oryginał orderu. Na rynku numizmatycznym kursuje wiele kopii, wykonanych po 1945 z oryginalnych matryc.

[edytuj] Bibliografia

• Jörg Nimmergut, Orden & Ehrenzeichen 1800-1845, Deutschland-Katalog, München 1980