Order Orła Niemieckiego za Zasługi

Z Wikipedii

Order Orła Niemieckiego za Zasługi, (niem.): Verdienstorden vom Deutschen Adler) - odznaczenie III Rzeszy za zasługi cywilne i wojenne, nadawane w latach 1937 - 1945.

[edytuj] Historia

Order został ustanowiony w "Dzień Pracy Niemieckiej" (Tag der deutschen Arbeit), 1 maja w roku 1937 przez führera i kanclerza III Rzeszy Niemieckiej Adolfa Hitlera w celu nagradzania obywateli cudzoziemskich za wybitne zasługi wojskowe i cywilne, niekoniecznie związane z III Rzeszą. Do odznaczonych należeli m.in. Ion Antonescu, dyktator Rumunii, Benito Mussolini, dyktator Italii, Francisco Franco, caudillo Hiszpanii, Miklós Horthy, regent węgierski, sławny lotnik amerykański Charles Lindbergh i przemysłowiec Henry Ford, uczony Sven Hedin, oraz wielu dyplomatów zagranicznych akredytowanych w Berlinie. W drodze wyjątku udekorowano orderem także dwóch obywateli niemieckich, kolejnych szefów berlińskiego MSZ, Neuratha i Ribbentropa. Po roku 1945 zabroniono noszenia orderu, ale wielu dyplomatów nadal to czyniło po usunięciu swastyk z dekoracji orderowych.

[edytuj] Organizacja i insygnia

Order dzielił się według niemieckiej tradycji czteroklasowych odznaczeń na cztery stopnie oraz medale srebrny i brązowy:

• 1. Krzyż Wielki z Gwiazdą (Großkreuz), noszony na wielkiej wstędze
• 2. Krzyż I. stopnia z Gwiazdą, (noszony na szyi)
• 3.Krzyż II.stopnia, (noszony na agrafie na piersi, bez wstążki)
• 4. Krzyż III.stopnia (kawalerski, noszony na piersi na wstążeczce)

W roku 1939 wprowadzono nową odmianę Wielkiego Krzyża, Złoty Wielki Krzyż, który mogło otrzymać najwyżej 16 osób. W roku 1943 wprowadzono podział na pięć stopni.

Insygnia orderu to emaliowany na biało krzyż maltański, bez kulek na szpicach ramion, ze złotymi orłami herbu III Rzeszy (w Polsce zwanymi "glapami") między ramionami. Rewers orderu był niememaliowany. Gwiazda I. klasy była srebrna, ośmiopromienna, za nałożonym na nią awersem oznaki, gwiazda II. klasy ("krzyża I. stopnia") sześciopromienna. Oprócz oznaki II. stopnia ("krzyża oficerskiego") order noszony był na czerwonej wstędze z biało-czarno-białymi obustronnymi bordiurami. W klasie wojskowej na oznace orderu położone były dwa skrzyżowane miecze oparte na poprzecznych ramionach krzyża.

[edytuj] Bibliografia

• Jörg Nimmergut, Orden und Ehrenzeichen 1800-1945, München 1979