Pāṇini
Z Wikipedii
Pāṇini (V wiek p.n.e.) – gramatyk indyjski, który stworzył pierwszą gramatykę sanskrytu, złożoną z 3959 reguł – Ashtadhyayi ("Ośmioksiąg"). Było to zarazem pierwsze opracowanie gramatyki na świecie. Pāṇini uważany jest za prekursora językoznawstwa formalnego. Jego dzieło jest wciąż podstawą studiów nad sanskrytem.
Indyjska legenda powiada, że gdy Pāṇini studiował gramatykę, ukazał się mu bóg Maheśwara (Śiwa), który uderzył 14 razy w bęben zwany mrydangam. Dźwięki te ułożyły się w zestaw głosek sanskrytu w postaci 14 reguł zwanych śiva-sutrani[1].
Najsłynniejszym komentatorem dzieła Paniniego jest Patanjali, który napisal Mahabhasya "Wielki komentarz do Pāṇiniego" w II w. p.n.e.
Przypisy
- ↑ Marek Mejor: Sanskryt. Warszawa: "Dialog", 2000. ISBN 83-88238-58-2.