Pałac Szustra
Z Wikipedii
Pałac Szustra nr rej. 454/2 z 1.07.1965 |
|
strona zachodnia |
|
Miejsce | Warszawa Polska |
Adres | ul. Morskie Oko 2 |
Projekt | Efraim Szreger, Henryk Marconi przebudowa w stylu neogotyckim, Adam Idźkowski przebudowa w stylu neorensansowym |
Rozpoczęcie budowy | 1772 |
Ukończenie budowy | 1775 |
Ważniejsze przebudowy | 1845, 1852, odbudowa 1962-1965 |
Pierwszy właściciel | Izabela Lubomirska |
Pałac Szustra (Pałacyk Szustra, Pałacyk Lubomirskich) - pałac na terenie Warszawy, znajdujący się w dzielnicy Mokotów przy ul. Morskie Oko 2 (dawniej przy ul. Puławskiej 55/57). Obecnie mieści się w nim siedziba Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki.
[edytuj] Historia
W latach 1772-1775 Efraim Szreger na miejscu zniszczonego dworu kupca Burbacha wzniósł klasycystyczny pałacyk dla marszałkowej księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Założenia ogrodowe opracował Szymon Bogumił Zug. Posiadłość nosiła nazwę Mon coteau (z franc. "moje wzgórze"). Zabudowania gospodarcze i ogród nie zachowały się do dziś, ocalała jedynie wieża z gołębnikiem i glorietta flamandzka (domek mauretański).
W 1776 Zug przebudował wschodnią elewację tego budynku, a w 1845 zmian architektonicznych w stylu neogotyckim dokonał Henryk Marconi. Kolejna przebudowa, tym razem neorenesansowa, nastąpiła w 1852 dzięki Adamowi Idźkowskiemu. W ogrodzie pojawiły się domki letniskowe. Odbudowę powojenną wykonano w latach 1962-1965.
Tadeusz Maciej Szuster, będący ostatnim spadkobiercą, zmarł w 1973.