Wikipedysta:Pablito/brudnopis

Z Wikipedii

< Wikipedysta:Pablito

user: pablito

user: talk • wioski • wandalizm • wandalizm talk • the best of • zgoda & babel • barnstars • szablon
stats: PablitoBot: counter • (main) Pablito: counter • (main) • (user talk) • (Wikipedia) • (image) (MediaWiki) • delete • block • protect • move
zgrabnie: PUA • SDU • obserwowane • commons • wikt • IRC • IRC OZ
interwiki: simple

Spis treści

1 Przygotowane materiały do haseł
2 Inne aspekty osoby Jezusa
3 Cuda
4 Sprawdzić
5 Oszustwa organizacji Świadków Jehowy - Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego
6 Moje byłe miejsce pracy
7 Inne
8 Metody Aborcji
9 Metody przed zagnieżdżeniem
10 Metody po zagnieżdżeniu
11 Przypisy

[edytuj] Przygotowane materiały do haseł

--->>> Krytyka Świadków Jehowy <<<---
--->>> Lebensborn <<<---

--->>> Linki <<<---

[edytuj] Inne aspekty osoby Jezusa

"Ten to Melchisedek, król Salemu, kapłan Boga Najwyższego, który wyszedł na spotkanie Abrahama, gdy wracał po rozgromieniu królów, pobłogosławił mu, Abraham zaś dał mu dziesięcinę ze wszystkiego. Imię jego znaczy najpierw król sprawiedliwości, następnie zaś król Salemu, to jest król pokoju. Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mający ani początku dni, ani końca życia, lecz podobny do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze. Hbr 7:1-3
"A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności." Mi 5:1
"Wy jesteście moimi świadkami - wyrocznia Pana - i moimi sługami, których wybrałem, abyście mogli poznać i uwierzyć Mi, i zrozumieli, że to Ja jestem, że przede mną Boga nie stworzono i po mnie się go nie stworzy." Iz 43:10 Dlatego Chrystus jako Bóg (J 20:28) nie mógł zaistnieć ani przed Ojcem, ani po Nim, nie mógł być też stworzony, lecz współistniał z Ojcem: "A Słowo było u Boga" (J 1:1), "który jest w łonie Ojca" J 1:18

Jezus Archaniołem - Twierdzą, że Jezus jest Archaniołem, lecz w Biblii jest napisane:

"Do którego bowiem z aniołów powiedział [Bóg] kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodził? I znowu: Ja mu będę ojcem, a on mi będzie synem? Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży! O aniołach wprawdzie mówi: Aniołów swych czyni On wichrami, a sługi swoje płomieniami ognia; lecz do Syna: Tron twój, o Boże, na wieki wieków, Berłem sprawiedliwym berło Królestwa twego. Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość: Dlatego namaścił cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich." Hebr 1:5-9

[edytuj] Cuda

Krytycy zarzucają Świadkom Jehowy negowanie istnienia cudów, które jakoby według nich zniknęły wraz z ostatnim apostołem Janem. Na dowód zaniknięcia cudów od Boga Świadkowie Jehowy podają:

"Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy.Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe." 1Kor 13:8-10

“Bóg czynił niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy” Dz 19, 11-12

Jak to jest możliwe, - zapytałem - że diabeł wyposażył swoje wojsko we wszelkie moce, do czynienia cudów włącznie, a dobry Bóg odebrał swoim podwładnym moc uzdrawiania, czynienia cudów, wyganiania demonów ? Lud Boży wobec tego jest bezbronny, skazany na porażkę. Przecież Pan Jezus powiedział do apostołów:

A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą. Węże będą brać, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im, Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją (Mar. 16:17, 18). przeminęły z chwilą śmierci apostołów, to gdzie jest ta doskonałość dziś na świecie

"A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu." Dz 6:7-8

"Wtedy Jan rzekł do Niego: Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził z nami. (39) Lecz Jezus odrzekł: Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie." Mk 9:38-39

Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy. (23) Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: Jak może szatan wyrzucać szatana? (24) Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. (25) I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. (26) Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać lecz koniec z nim." Mk 3:22-26

"I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! (16) Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. (17) Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; (18) węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie." Mk 16:15-18

"Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia, (16) ale spełnia się przepowiednia proroka Joela: (17) W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. (18) Nawet na niewolników i niewolnice moje wyleję w owych dniach Ducha mego, i będą prorokowali." Dz 2:15-18

Ale i niektórzy wędrowni egzorcyści żydowscy próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złego ducha. Zaklinam was przez Pana Jezusa, którego głosi Paweł - mówili. (14) Czyniło to siedmiu synów niejakiego Skewasa, arcykapłana żydowskiego. (15) Zły duch odpowiedział im: Znam Jezusa i wiem o Pawle, a wy coście za jedni? (16) I rzucił się na nich człowiek, w którym był zły duch, powalił wszystkich i pobił tak, że nadzy i poranieni uciekli z owego domu. (17) Dowiedzieli się o tym wszyscy Żydzi i Grecy, mieszkający w Efezie, i strach padł na wszystkich, i wysławiano imię Pana Jezusa." Dz 19:13-17

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają. (18) Wtedy rzekł do nich: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. (19) Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. (20) Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie. (21) W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

(Ew. Łukasza 10:15-21

(17) On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. (18) Jeśli więc i szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. (19) Lecz jeśli Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy, to przez kogo je wyrzucają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. (20) A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. (21) Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie.

(Ew. Łukasza 11:15-21 ¹ ¹

[edytuj] Sprawdzić

[edytuj] Oszustwa organizacji Świadków Jehowy - Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego

- cytaty wyrwane z kontekstu.

Towarzystwo Strażnica w celu przeforsowania swoich nauk ucieka się do cytowania wypowiedzi wyrwanych z kontekstu, cytowania antychrześcijańskich grup lub podawania zupełnie fałszywych informacji. W wydanej przez nich książce pt. "Prowadzenie rozmów na podstawie Pism" powołują się na różne publikacje mające rzekomo poprzeć antytrynitarny punkt widzenia. Poniższe cytaty z ich książki są wyrwane z kontekstu, więc przytaczam całość ich brzmienia (tekst przez Strażnicę opuszczony przedstawiono czcionką wygrubioną).

New Encyclopedia Britannica, t. X, 1976, s.126. "W Nowym Testamencie nie spotykamy ani słowa Trójca, ani wyraĽniego potwierdzenia tej doktryny, a Jezus i jego naśladowcy nie myśleli zaprzeczać Szemie ze Starego Testamentu: 'Słuchaj Izraelu: Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest' (Deut.6:4) Najwcześniejsi chrześcijanie jednak, musieli podołać implikacjom wynikającym z przyjścia Jezusa Chrystusa i z obecności i mocy Boga pomiędzy nimi np. Duch Święty, którego przyjście było powiązane z świętem Pięćdziesiątnicy. Ojciec, Syn i Duch Święty występują wspólnie w takich miejscach Nowego Testamentu jak Wielkie Posłannictwo: 'IdĽcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego' (Mat.28:19); lub w apostolskim błogosławieństwie: 'Łaska Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boga, i społeczność Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi' (2Kor.13:13). Stąd Nowy Testament ustanowił podstawę dla doktryny Trójcy. Doktryna ta kształtowała się stopniowo przez kilka stuleci wśród licznych sporów. (...) Pod koniec IV stulecia (...) dogmat o Trójcy otrzymał postać w zasadzie obowiązującą po dziś dzień."

New Catholic Encyclopedia, t. XIX, s.295-299. " Jest rzeczą trudną w drugiej połowie XX wieku zaoferować przejrzyste, obiektywne i proste dowody (...) Trójcy(...) Pomiędzy Ojcami Apostolskimi, Klemens Rzymski (...) w końcowej dekadzie pierwszego wieku n.e., składa świadectwo Bogu Ojcu, Synowi i Duchowi (...) Z tego, co póĽniej można było zobaczyć mogłoby powstać wrażenie, że trynitariański dogmat jest w ostatecznej analizie wynalazkiem IV wieku. W pewnym sensie, jest to prawdą; ale wtedy, jeśli implikuje się skrajnie ścisłą interpretację kluczowych słów trynitarian i dogmatu. Wyrażenie'jeden Bóg w trzech osobach' przyjęło się na stałe i zostało na dobre wcielone do chrześcijańskiego życia i wyznania wiary pod koniec IV stulecia. Dopiero to sformułowanie zasługuje na miano dogmatu o Trójcy. U Ojców Kościoła nie spotyka się niczego, co by w najmniejszym stopniu przypominało taki pogląd czy punkt widzenia."

Ecyclopedia Americana, t. XXVII, 1956, s.294L.

Towarzystwo Strażnica pomija, aby powiedzieć swoim czytelnikom, że ten cytat pochodzi z ośmiostronicowego artykułu wypowiadającego się na temat Unitarianizmu. Unitarianie są grupą, która otwarcie odrzuca zarówno boskość Chrystusa jak i to, że Chrystus umarł za nasze grzechy. Fragment tego artykułu, który dodałem ze strony 301 w sposób jasny to pokazuje: "Chrystianizm wywodzi się z regligii żydowskiej, a religia żydowska była ściśle unitarna [wierzono, że Bóg jest jedną osobą]. Drogi wiodącej z Jeruzalemu do Nicei nie sposób uznać za prostą. Trynitarianizm z IV wieku nie był dokładnym odzwierciedleniem wczesnochrześcijańskiej nauki o naturze Boga; wprost przeciwnie, był odstępstwem od tej nauki. (...) Rzekomy fakt tego, że Jezus umarł za nasze grzechy, i stąd chroni nas przeciwko skutkom gniewu Bożego, jest kategorycznie odrzucony. Wiara w to, że śmierć Jezusa dała taki rezultat byłaby odrzucenien oszczerstwem wobec charakteru Boga (...) Ponadto, człowiek nie mógł, w co wierzą Unitarianie, zaakceptować taką ofertę ze strony Jezusa...

Jak widać Świadkowie Jehowy (i nie jest to jedyny przypadek!) cytują antychrześcijańskie ugrupowania, aby "dowieść" swoich błędnych doktryn.

John L. McKenzie, 'Dictionary of the Bible', 1965, s.899-900. "Jedność natóry trójcy osób określają wyrazy 'osoba' i 'natura', które są gr[eckimi] terminami filozoficznymi; właściwie w Biblii nigdzie nie ma tych wyrazów. Owe definicje trynitarskie wyłoniły sie po długotrwałych sporach, w trakcie których te i inne wyrazy, jak 'istota' i'substancja', niektórzy teologowie błędnie odnieśli do Boga (...) Owa dystynkcja pomiędzy Bogiem i ciałem jest w NT podstawą do afirmacji jedności natury; bewzględna identyfikacja Ojca z 'Bogiem' pokazuje, że pisarze NT pragnęli odróżnić Syna i Ducha od Ojca. NT nie podnosi metafizycznego problemu subordynacji, tak jak nie podnosi w ogóle problemu metafizycznego. W kwestii relacji Ojca, Syna i Ducha NT nie daje podstaw do stwierdzenia z którego możnaby wywnioskować, że któryś z nich jest bardziej, lub mniej, ważny od drugiego na boskim poziomie istnienia (...) wszelkie stwierdzenie, że ta dystynkcja powoduje redukcję boskości jakiejkolwie z tych osób, jest twierdzeniem fałszywym. "

New Catholic Encyclopedia, t. XIII, 1967, s.575. " Chociaż nowotestamentalne koncepcje Ducha Bożego są w większości kontynuacją koncepcji starotestamentalnych, to w NT znajduje się stopniowe objawienie tego, że Duch Boży jest osobą. Większość tekstów N[owego] T[estamentu] ukazuje ducha Bożego jako coś, a nie kogoś; widać to zwłaszcza w paralelnym zestawieniu ducha z mocą Bożą."

New Catholic Encyclopedia, t. XIV, 1967, s.296. " Bóg chrześcijan podobnie jak Bóg Izraelitów był uniwokalnie jeden. Mimo tego, że Justyn odnotowuje (1 Apol.13) iż chrześcijanie czcili Chrystusa na drugim miejscu, a Ducha na trzecim miejscu, to nie ma tu niespojności; gdyż Słowo i Duch nie są odłączeni od unikalnego Bóstwa Ojca (...) Apologeci [chrześcijańscy pisarze greccy z II wieku] mówili o Duchu ze zbytnim wahaniem i pewną pościągliwością, a nawet - rzec by można - nie mówili o nim jako o osobie"

Karl Rahner, t.1, 'Theological Invetigations', 1961, s.138, 143. "Nigdy jeszcze o Duchu nie powiedziano theos [Bóg] (...) istnieje sześć kompletnych tekstów w których ho theos jest użyte w odniesieniu do Drugiej Osoby Trójcy (...) nigdzie w N[owym] T[estamencie] nie nazwano pneuma agion [ducha świętego] ho theos [dosłownie: Bogiem (z rodzajnikiem określonym)]"

McCintock i Strong, t. X, 'Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiatical Literature', 1981, s.552. " 'Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiatical Literature' McClintocka i Stronga co prawda popiera doktrynę o Trójcy, ale odnośnie Mateusza 28:18-20 czytamy w niej: 'Ten werset sam przez się nie jest jednak przekonywującym dowodem, że trzy wymienione w nim bytu są osobami, ani nie jest dowodem ich równości bądĽ też boskości (przedruk 1981, t.X, s.552). Na temat innych wersetów, w których wszystkie te trzy byty również wymieniono razem, czytamy w tej encyklopedii, że same przez sie 'nie wystarczają', aby dowieść istnienia Trójcy. (Porównaj 1 Tymoteusza 5:21, gdzie wymieniono razem Boga, Chrystusa i aniołów)." (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism, s.379)

Towarzystwo Strażnica nie cytuje pełnego tekstu, z którego wynika, że uczeni uważają dokładnie odwrotnie! "Pierwsza klasa tekstów wzięta takimi jakimi są, dowodzi jedynie, że istnieją trzy określone podmioty i że istnieje pomiędzy nimi różnica; tak że Ojciec w głównych aspektach różni się od Syna, itp.; lecz to nie dowodzi samo w sobie, że wszystkie trzy podmioty posiadają w sposób konieczny boską naturę i posiadają równy boski status. Aby tego dowieść trzeba uwzględnić drugą klasę tekstów (...) Te teksty dowodzą, że (a) Syn i Duch Święty, według z doktryny Nowego Testamentu, są boscy, lub posiadają boską naturę; oraz (b) te trzy podmioty są osobowe i równe. (s.552) "

Świadkowie Jehowy w swoich publikacjach powołując się na Ojców Kościoła często podają fałszywie ich poglądy:

Tertulian (ur.155): "Tymczasem oto ma odpowiedĽ na to, co twierdzą nawet na podstawie Janowej Apokalipsy: Jam jest Pan, który jest i który był i który przychodzi, wszechmogący [Ap 1:8], uważając, że tu, czy gdziekolwiek indziej, imienia wszechmogącego nie można przypisać także Synowi; tak jakby ten, który miał przyjść, nie był wszechmogący, gdy tymczasem Syn wszechmogącego tak samo jest wszechmogący, jak Syn Boga jest Bogiem" ("Przeciw Prakseaszowi" 17:4).

Hipolit (ur. przed 170): "Powiada wszak Jan: Ten, który jest, który był, i który przychodzi, Bóg wszechmogący [Ap 1:8]. Słusznie nazwał Chrystusa wszechmogącym: powtórzył to, co zaświadczy Chrystus. Chrystus bowiem złożył takie świadectwo: Ojciec przekazał mi wszystko i panuje nad wszystkim [Mt 11:27]" ("Przeciw Noetosowi" 6).

Orygenes (ur.185): "Abyś jednak pojął, że jedna i ta sama jest wszechmoc Ojca i Syna, tak jak jednym i tym samym Bogiem i Panem jest Syn wespół z Ojcem, posłuchaj, co mówi Jan w Apokalipsie: To mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przybędzie, wszechmogący. A któż przybędzie, jeśli nie Chrystus?" ("O zasadach" 1:2,10).

Wszechmogącym Bogiem nazywa Jezusa też Klemens Aleksandryjski (ur.150) "Kobierce" VI:58,1-2 i 132,5.

Powoływania sia na Ojców Kościoła:

Powoływanie się na m.in. takie osoby jak: Justyn Męczennik (ur.100), Hipolit (ur. przed 170), Orygenes (ur.185), Ireneusz (ur.130-40), Tertulian (ur.155), które rzekomo nie nauczały o Trójjedynym Bogu (np. Czy wierzyć w Trójcę)
Pomijanie innych Ojców Kościoła mówiących o Trójjedynym Bogu jak: Atenagoras z Aten (ok.177) "Suplika w obronie chrześcijan" (rozdz. 10), "Apologia" Arystydesa (ok.140), "Pasterz" Hermasa (ok.140), Barnaba w swym liście (ok.130), "Akta męczeńskie św. Polikarpa" (ok.156), "List do Kościoła w Magnezji" (13:1-2) Ignacego ( 107), Klemens Rzymski ( 101) w swym z ok.95r. "Liście do Kościoła w Koryncie" (58:2, 46:6); "Didache" (ok.90); Św.Ireneusz (ur.130-40) "Wykład Nauki Apostolskiej" 3; Klemens Aleksandryjski (ur.150) "Wychowawca" 3:12; Tertulian (ur.155) "Przeciw Prakseaszowi" 2:1-4; Hipolit (ur. przed 170) "Przeciw Noetosowi" 8; Orygenes (ur.185) "O zasadach" 1:3,5-7; Dionizy Aleks. (ur.190) De sententia Dionisii; Epipodiusz ( 178) "Akta męczeńskie";

[edytuj] Moje byłe miejsce pracy

Tu pracowałem:

[edytuj] Inne



		USS Iowa


			AnthroposX.jpg

		Freedomtower.jpg

[edytuj] Metody Aborcji

Metody aborcji to sposoby na przerywania rozwijającego się organizmu za pomocą różnych środków.

[edytuj] Metody przed zagnieżdżeniem

Określa się tym mianem środki, które uniemożliwiają zagnieżdżenie się zapłodnionej komórki w ścianie macicy.

Dla części osób są to metody aborcyjne, natomiast część uważa je za metody antykoncepcyjne - wynika to z wartościowania czym/kim jest zapłodniona komórka.

[edytuj] Hormonalna antykoncepcja doustna

Antykoncepcja hormonalna (zwłaszcza preparaty jednoskładnikowe),

[edytuj] Wkładka wewnątrzmaciczna

Wkładka z tworzywa sztucznego - ma działanie głównie mechaniczne. Uciska na błonę śluzową macicy co uszkadza błonę śluzową jamy macicy i utrudnia w ten sposób zagnieżdżenie zapłodnionej komórki jajowej. Ma działanie również zwiększające liczbę komórek żernych (makrofagów) występujących w uszkodzonej błonie śluzowej. Działa mechanicznie upośledzając zagnieżdżenie komórki jajowej.

Wkładka powleczona warstwą miedzi - uwalnia małe ilości miedzi do jamy macicy. Miedź uszkadza plemniki. Działa podwójnie: mechanicznie czyli identycznie jak z wkładki z tworzywa sztucznego upośledza zagnieżdżenie komórki jajowej oraz dodatkowo chemicznie utrudnia zapłodnienie.

Wkładka uwalniająca hormony - uwalnia małą ilość hormonu ciałka żółtego do błony śluzowej macicy, która zwiększa gęstość śluzu macicy co powoduje zaczopowanie szyjki macicy. Działa podwójnie: mechanicznie czyli identycznie jak z wkładki z tworzywa sztucznego upośledza zagnieżdżenie komórki jajowej oraz dodatkowo hormonalnie utrudnia zapłodnienie.

Zagrożenia:

Wydalenie wkładki z jamy macicy - wydalenie wkładki w pierwszym roku u ok. 1-10% przypadków;
Przebicie ściany macicy - występuje u ok. 0,01-0,1% przypadków;
Zakażenie jamy macicy - najczęściej u kobiet które nigdy nie rodziły, występuje u ok. 3% przypadków;
Ciąża - zajście w ciążę występuje u 2% wg wskaźnika Pearla;
Ciąża jajowodowa - spowodowana jest działaniami uniemożliwiającymi zagnieżdżeniem, występuje u ok. 0,1% przypadków;
Bóle i zaburzenia miesiączkowania - u ok. 10% nasilenie ich w ciagu pierwszego roku powoduje potrzebę usunięcia wkładki.

[edytuj] Antykoncepcja kryzysowa

Antykoncepcja kryzysowa, czyli pigułki po stosunku - do 72 godzin (morning-after pills).

[edytuj] Metody po zagnieżdżeniu

Określa się tym mianem środki które doprowadzają do aborcji po zagnieżdżeniu się zapłodnionej komórki.

W zależności od etapu ciąży stosowane są różne metody. Na najwcześniejszym etapie (do dziewiątego tygodnia) zwykle podaje się kobiecie serię środków chemicznych wywołujących poronienie. Chemiczna aborcja (aborcja farmakologiczna) jest używana w 10% wszystkich aborcji przeprowadzanych w Stanach Zjednoczonych i w Europie. Używany jest preparat dwuskładnikowy. Dawka pierwsza zawiera substancję niszczącą lub deformującą zarodek, dawka druga powoduje skurcze macicy i wydalenie zarodka i wyściółki macicy. Dawka pierwsza zawiera metotreksat-chemioterapeutyk,antymetabolit kwasu foliowego lub mifeproston -inhibitor progesteronu, druga dawka zawiera prostaglandyny w postaci mizoprostolu-stosowany również w Polsce w terapii choroby wrzodowej żołądka lub gemeprostu. Mizoprostol jest używany w USA a gemeprost jest używany w UK i w Szwecji. Preparaty te są skuteczne w pierwszym trymestrze ciąży. Gdy użyte w pierwszych 49 dniach ciąży, 92% kobiet przechodzi poronienie bez konieczności interwencji chirurgicznej. Mizoprostol lub metotreksat mogą być użyte pojedynczo, ale mają niższą skuteczność i na poronienie trzeba czekać do 2 tygodni. W wypadku użycia łatwo dostępnego metotreksatu, dochodzi to poważnej deformacji płodu. W 8% wypadków, gdy farmakologiczna aborcja nie wywołała wydalenia płodu, aborcja wymaga dodatkowej interwencji chirurgicznej ^{[potrzebne źródło]}.

Na dalszych etapach stosuje się rozmaite połączenia metody podciśnieniowego opróżniania macicy z mechanicznym zniszczeniem zarodka/płodu i usunięciem jego resztek. W nieco bardziej zaawansowanej ciąży często stosowane jest rozczłonkowanie żywego płodu za pomocą szczypiec chirurgicznych ^{[potrzebne źródło]}.

W ostatnim trymestrze używana jest zazwyczaj metoda wywołania przedwczesnego porodu lub niszczącego płód odpowiednika metody cesarskiego cięcia. Płód jest najczęściej uśmiercany wewnątrz macicy, przed rozpoczęciem właściwej operacji. W metodzie aborcji przez tzw. "poród częściowy", nogi i tułów żywego płodu wydobywane są na zewnątrz, podczas gdy głowa pozostaje w kanale rodnym. Płód jest zabijany poprzez wbicie z tyłu głowy w rdzeń kręgowy otworu szczypcami chirurgicznymi, po czym w celu ułatwienia jego wydobycia na zewnątrz (zmniejszenie obwodu czaszki), przez ten otwór za pomocą próżniociągu odsysany jest mózg. Metoda ta, legalna w USA od 1973 została zakazana w kwietniu 2007 ^{[potrzebne źródło]}.

Do późnych aborcji stosowane jest również wstrzykiwanie zasadowego roztworu soli do worka owodniowego powodujące uśmiercenie płodu. W wyniku aborcji metodą wstrzyknięcia roztworu soli stosunkowo często dochodzi do urodzenia żywego, zdolnego do przeżycia płodu ^{[potrzebne źródło]}. W USA żyje co najmniej kilkanaście osób urodzonych w wyniku nieudanej aborcji tą metodą, z których najbardziej znaną jest Gianna Jessen, obecnie działaczka ruchu pro-life ^{[potrzebne źródło]}.

Wszystkie powyższe metody aborcji wykonuje się bez znieczulenia płodu, który ze względu na niekompletny rozwój układu nerwowego we wczesnych miesiącach ciąży nie odczuwa bólu - badania nad rozwojem układu nerwowego wskazują, że odczuwanie bólu przez płód pojawia się dopiero w III trymestrze ciąży^[1]. Ewentualnie znieczulana jest tylko matka.

Metody tradycyjne zwane bywają spędzaniem płodu, stosowane przez znachorów oraz przez same kobiety lub ich partnerów, polegają na podawaniu mniej lub bardziej trujących ziół, długotrwałym podskakiwaniu czy biciu po brzuchu ciężarnej ^{[potrzebne źródło]}. W skrajnych przypadkach zdarzały się przypadki rodzenia do klozetu ^{[potrzebne źródło]}.

Stosowane metody po zagnieżdżeniu to:

[edytuj] Aborcja farmakologiczna

tzw. "regulacja miesiączki", pigułka RU-486,Mifegine,Mifeprex, Methotrexate,

[edytuj] Metoda odsysania

rozszerzenie szyjki macicy i aspiracja (odessanie pod ciśnieniem - możliwa w 7-12 tygodniu ciąży) lub wyłyżeczkowanie płodu (generalnie między 10, a 22 tygodniem ciąży),