Pancerniki typu Kaiser (1911)

Z Wikipedii

Pancerniki typu Kaiser
Pancernik "Kaiser" typu Kaiser
Opis typu
Producent	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy
Wprowadzenie do służby	1912-1913
Zbudowane okręty	5
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 27 000 ton standardowa: 24 724 ton
Długość	172,4 m
Szerokość	29 m
Zanurzenie	9 m
Napęd	3 turbiny, 3 śruby SMS "Prinzregent Luitpold": 2 turbiny, 2 śruby
Załoga	1084
Uzbrojenie	10 x 305 mm (5xII) 14 x 150 mm 12 x 88 mm 5 wyrzutni torped 500 mm

Pancerniki typu Kaiser, zwodowane w 1911-1912, stanowiły trzecią serię drednotów niemieckiej Kaiserliche Marine. Typ składał się z pancerników SMS "Kaiser", SMS "Prinzregent Luitpold", SMS "Friedrich der Große", SMS "Kaiserin" i SMS "König Albert".

Były pierwszymi niemieckimi drednotami z turbinami. Podczas prób SMS "Kaiser" osiągnął prędkość 23,4 węzłów i moc ponad 55 000 KM. Podczas normalnych działań okręty mogły osiągnąć 21 węzłów przy mocy 31 000 KM. Jeden okręt typu, SMS "Prinzregent Luitpold", miał mieć też zainstalowany silnik Diesla napędzający środkową z trzech śrub, planu tego jednak nie wykonano i w konsekwencji okręt, napędzany tylko dwoma śrubami, był nieco wolniejszy od pozostałych okrętów typu. Nowe rozmieszczenie wież artylerii głównej pozwalało na oddanie salwy burtowej ze wszystkich dział (wcześniejsze niemieckie drenoty typu Nassau i Helgoland nie miały takiej możliwości).

W 1915 z okrętów zdjęto dwa działa 88 mm, potem usunięto pozostałe, zastępując je 4 działami przeciwlotniczymi kalibru 88 mm.

Wszystkie okręty typu wzięły udział w wojnie, cztery uczestniczyły w bitwie jutlandzkiej (udziału nie brał SMS "König Albert"). Po wojnie zostały samozatopione przez załogi w Scapa Flow, wraki wydobyto i złomowano w latach 30.