Park Narodowy Dindar

Z Wikipedii

Park Narodowy Dindar (także: Dinder) - park narodowy we wschodnim Sudanie, przy granicy z Etiopią, w 1979 roku uznany za rezerwat biosfery UNESCO. Park został założony przez brytyjskie władze kolonialne w 1935 roku. Jego powierzchnia - po rozszerzeniu w 1983 roku - wynosi obecnie ok. 10.000 km². Administracyjnie Park Narodowy Dindar leży w obszarze trzech stanów: Al-Kadarif, Sannar i Nil Błękitny.

Park zawdzięcza swoją nazwę rzece okresowej Dindar, płynącej w porze deszczowej z terenów Etiopii. Inną ważną rzeką w regionie jest Ar-Rahad, którego koryto wyznacza północną granicę parku.

Park Narodowy Dindar dzieli się na kilka stref o zróżnicowanym środowisku geograficznym. Dominują tereny sawannowe, ekosystemy rzeczne, a także fragmenty dawnych koryt rzecznych, zatrzymujące wilgoć także w porze suchej. Te ostatnie odgrywają znaczną rolę w zaopatrywaniu dzikich zwierząt w wodę i świeże pożywienie roślinne.

Park cechuje się bogactwem przedstawicieli fauny i flory. Żyją tu m. in. duże ssaki, takie jak gazele, bawoły, lwy i pawiany, a także wiele gatunków ptaków. Dawniej licznie występowały tu także żyrafy i słonie, które wyginęły jednak z powodu kłusownictwa. W 2005 roku na terenie parku ponownie zaobserwowano jednak obecność słoni, które przywędrowały tu z sąsiedniej Etiopii.

Tereny Parku Narodowego Dindar zagrożone są z powodu nielegalnego wypasu zwierząt i uprawy roli. Ludność zamieszkująca obrzeża parku żyje w trudnych warunkach socjoekonomicznych i na jałowych obszarach sawanny, a park stwarza możliwości łatwego zdobycia pożywienia. Jednocześnie obszar parku jest zbyt duży, aby mógł być skutecznie monitorowany przez strażników.