Partia na rzecz Miłości Bliźniego, Wolności i Różnorodności

Z Wikipedii

Holandia
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Holandii Ustrój polityczny Konstytucja Stany Generalne Tweede Kamer Eerste Kamer Królowa Beatrix Premier Jan Peter Balkenende Rząd Podział administracyjny Partie polityczne Wybory parlamentarne Referendum 2005 Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Partia na rzecz Miłości Bliźniego, Wolności i Różnorodności (Partij voor Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit, w skrócie PNVD) – holenderska partia polityczna założona 31 maja 2006 roku przez Marthijna Uittenbogaarda.

[edytuj] Program

Niektóre propozycje PNVD:

obniżenie granicy wieku legalnego współżycia seksualnego z 16 do 12 lat, a w dalszym czasie całkowicie jej zniesienie.
Występują przeciwko projektom delegalizacji zoofili, która zdaniem partii powinna być w pełni legalna, o ile nie wiąże się to z nadmiernym wyeksploatowaniem czy maltretowaniem zwierzęcia.
PNVD domagaja się również zmniejszenia wieku, w którym można występować w filmach pornograficznych oraz wykonywać zawód prostytutki, do 16 lat.
Możliwość w pełni legalnego pojawiania się w miejscach publicznych nago.
Programu partii przewiduje możliwość legalizacji miękkich narkotyków dla osób od 12. roku życia, a od 16 lat również twardych.

Do dalszych postulatów partii należą: całkowity rozdział państwa od kościołów, zlikwidowanie instytucji małżeństwa, bezwzględny zakaz spożywania mięsa oraz darmowe przejazdy koleją.

[edytuj] Kontrowersje

Mimo krótkiego czasu istnienia partia zdołała zdobyć duży rozgłos, także poza granicami kraju, w związku z protestami przeciwko rejestracji partii. Zgłoszony przez kilka ugrupowań nieakceptujących postulatów obniżenia wieku podjęcia współżycia oraz legalizacji narkotyków wniosek o delegalizację PNVD został 17 lipca 2006 odrzucony przez sąd najniższej instancji w Hadze. W uzasadnieniu napisano, iż prawo do tworzenia partii i wysuwania postulatów jest podstawowym prawem demokracji, zaś moralne wątpliwości nie mogą stanowić przesłanki do delegalizacji. Zdaniem aktywistów organizacji Soelaas, członkowie partii jedynie udają, że chcą walczyć o prawo dzieci do wolności, w rzeczywistości chodzi im o własny, zboczony interes.

Członkowie PNVD

Partię tworzy obecnie jedynie trzech członków. Skarbnik partii, Ad van den Berg, był w 1987 roku skazany na grzywnę i wyrok pozbawienia wolności w zawieszeniu za molestowanie seksualne jedenastoletniego chłopca (sam den Berg nazywa siebie męczennikiem sprawy). Polityk nacjonalistycznej partii Nieuw Rechts, Michiel Smit, twierdzi, że członkowie PNVD powiązani są z pedofilską organizacją MARTIJN.

Zdaniem przedstawicieli PNVD ich partia może liczyć na kilkadziesiąt tysięcy głosów holenderskich, a fakt, iż oficjalnie do partii należą tylko 3 osoby, jest związany z tym, iż taka ilość nieanonimowych osób jest niezbędna do formalnego założenia partii politycznej w Holandii. Według podawanych przez holenderską prasę danych, PNVD może liczyć na około 1000 głosów wyborców w całym kraju (szóstą część głosów niezbędnych do przekroczenia progu wyborczego).

Powstanie PNVD spowodowało ogólnonarodową debatę, w przypadku której uważane za bardzo liberalne i "otwarte" społeczeństwo wyraźnie opowiedziało się przeciw PNVD (według badań przeprowadzonych przez organizacje jawno krytykujące PNVD 82% społeczeństwa holenderskiego oczekuje od obecnych władz, iż "zajmą się sprawą" w sprawie PNVD).

17 lipca holenderski wymiar sprawiedliwości odmówił delegalizacji partii pedofilskiej. Sędzia H. Hofhuis uznał, że ta partia tak jak każda inna ma prawo istnieć i jedyną weryfikacją będzie weryfikacja wyborcza. "Wolność ekspresji i wypowiadania się, łącznie z wolnością do zakładania partii politycznych jest podstawą demokratycznego społeczeństwa." Sędzia w uzasadnieniu podkreślił, że jest "prawem wyborców, aby osądzać partie polityczne", a nie sądu. Stwierdził również, że partia nie nawołuje do zbrodni.