Pasożytnictwo (biologia)

Z Wikipedii

Pasożytnictwo to forma współżycia dwóch organizmów, w której jeden czerpie korzyści ze współżycia, a drugi ponosi z tego tytułu szkody. Osobnika, który czerpie korzyści z pasożytnictwa nazywamy pasożytem, a tego, który ponosi szkody - żywicielem. Im układ pasożyt-żywiciel trwa dłużej, tym jest bardziej stabilny. Istnieją dwa rodzaje pasożytnictwa - pasożytnictwo zewnętrzne i wewnętrzne.

[edytuj] Pasożytnictwo zewnętrzne

Pasożyt przyczepiony do skóry żywiciela pobiera z organizmu substancje odżywcze niezbędne mu do życia. Pasożyty zewnętrzne nie żerują zwykle tak długo, jak pasożyty wewnętrzne. Przykłady:

• pchły,
• kleszcze,
• pijawki,
• wszy,
• komary.

[edytuj] Pasożytnictwo wewnętrzne

Pasożyt przyczepiony do organu wewnątrz organizmu żywiciela pobiera substancje niezbędne mu do życia. Ten typ pasożytów żeruje zwykle przez dłuższy okres, lub nawet przez całe życie żywiciela.

Przykłady:

• tasiemce,
• glista ludzka,
• owsiki.

[edytuj] Pasożytnictwo czasowe

Pasożytnictwo czasowe występuje u mrówek. Polega ono na wniknięciu do rozwiniętego mrowiska królowej innego gatunku, zabiciu istniejącej królowej i przejęciu całej kolonii. Przez pewien czas istnieje kolonia mieszana, składająca się z osobników należących do jednego i drugiego gatunku. Po pewnym czasie gospodarze wymierają, a kolonia już jednego tylko gatunku mrówek rozwija się dalej.

Przykład:

• kartonówka zwyczajna.

Pasożyty okresowe przebywają na żywicielu przez krótki czas celem pobrania pokarmu.