Paula Rzymianka
Z Wikipedii
Święta Paula (ur. 347 - zm. 404)
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Żyła w latach 347-404 w starożytnym Rzymie. Urodziła się za panowania Konstancjusza II w bogatej szanowanej rodzinie, uważającej się za potomków Agamemnona. W wieku 15 lat wydana za mąż za arystokratę Toxotiusa. Matka czterech córek - Pauliny, Blaesilli, Eustochium, Rufiny oraz syna - Toxotiusa. Życie świętej zostało opisane przez Hieronima ze Strydronu w jego listach.
[edytuj] Początki życia religijnego
W wieku 32 lat Paula owdowiała. Planowała poświęcić się całkowicie swojej rodzinie, jednak stawała się coraz bardziej zainteresowana kwestiami religijnymi. Pod wpływem świętej Marcelli przyłączyła się do pół-zakonnej grupy kobiet. W 382 r. poznała Hieronima ze Strydronu.
[edytuj] Na Ziemi Świętej
Śmierć córki Blesilli oraz papieża Damazego I całkowicie odmieniły życie Pauli oraz Hieronima. We wrześniu 385 r. Paula wraz z córką Eustachium opuściła Rzym, aby na Wschodzie prowadzić życie monastyczne. W Antiochii dołączyła do Hieronima, który wyruszył z Rzymu miesiąc przed nią. Początkowo zwiedzała najważniejsze miejsca Ziemi Świętej, później wyruszyła do Egiptu w celu bliższego poznania praktyk anachoretów i cenobitów. Ostatecznie wraz z Hieronimem osiedli w Betlejem. Założyli dwa klasztory: żeński i męski. Miała duży wkład w pisanie prac Hieronima. Wszyscy troje byli zaangażowani w ówczesne wydarzenia m.in. związane z Orygenesem.
Zmarłą w wieku 56 lat pochowano w Nazarecie.
[edytuj] Patronat
Jest patronką wdów.
[edytuj] Dzień wspomnienia
[edytuj] Ikonografia
Święta Paula przedstawiana jest:
- jako przeorysza z książką;
- jako pielgrzym w towarzystwie Hieronima i Eustachium;
- leżąca z twarzą do ziemi przed grotą w Betlejem;
- wchodząca na statek często z płaczącym dzieckiem pozostającym na brzegu;
- płacząca nad dziećmi;
- z atrybutami Męki Pańskiej;
- trzymająca zwój z epistołą św. Hieronima Cogite me Paula;
- z książka i w czarnym welonie ze złotymi frędzlami;
- z gąbką w ręku.
