Philippe Léonard

Z Wikipedii

Philippe Léonard (ur. 14 lutego 1974 w Liège), piłkarz belgijski grający na pozycji środkowego lub lewego obrońcy. Mierzy 185 cm wzrostu, waży 77 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Léonard pochodzi z miasta Liège i tam też rozpoczynał piłkarską karierę w klubie Standard Liège. Przechodził przez wszystkie szczeble juniorskie, a w 1992 roku został włączony do kadry seniorów. 15 sierpnia zadebiutował w wygranym 2:1 meczu z FC Boom. Już w pierwszym sezonie swoimi umiejętnościami przekonał do siebie trenera Arie Haana i jako 18-latek wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce Standardu grając między innymi u boku reprezentanta Brazylii, Andre Cruza czy reprezentanta Rumunii Mircei Rednica. W 1993 roku wywalczył ze Standardem Puchar Belgii, ale było to jego jedyne trofeum przez 4 lata gry w tym klubie.

Latem 1996 Léonard przeszedł do Francuskiego AS Monaco, a do zespołu ściągnął go ówczesny trener tego klubu Jean Tigana. W Ligue 1 zawodnik zadebiutował 10 sierpnia w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu z FC Nantes. Wskutek dużej rotacji w składzie nie był podstawowym zawodnikiem zespołu. Rozegrał 19 meczów, a z Monaco wywalczył pierwsze od 1988 roku mistrzostwo Francji. Rok później wystąpił z ASM w Lidze Mistrzów i doszedł z zespołem do półfinału tych rozgrywek. Przez kolejne lata nie zdołał jednak wywalczyć miejsca w pierwszej jedenatsce i zazwyczaj występował w połowie meczów ligowych. W 2000 roku po raz drugi w karierze został mistrzem Francji (19 meczów, 2 gole), a w 2001 roku doszedł do finału Pucharu Ligi Francuskiej. W 2003 roku wywalczył to trofeum oraz został wicemistrzem Francji, ale w obu sukcesach Philippe miał nikły udział będąc czwartym, a nawet piątym środkowym obrońcą w hierarchii trenera Didiera Deschampsa, a na lewej stronie niepodważalną pozycję miał Patrice Evra.

Latem 2003 po 7 sezonach gry w Monaco Léonard zmienił klub i został zawodnikiem OGC Nice. W barwach nowego klubu zagrał w 14 meczach Ligue 1 i zajął 11. pozycję w lidze, ale po zaledwie roku spędzonym w Nicei zdecydował się powrócić do rodzimej ligi i zasilił szeregi swojego pierwszego klubu, Standardu Liège. Tam odzyskał dawną formę i w 2005 roku zajął z klubem 4. pozycję w lidze, a w 2006 wicemistrzostwo kraju.

Latem 2006 Léonard przeszedł za darmo do Feyenoordu Rotterdam. W Eredivisie zadebiutował 22 października w przegranym 0:4 domowym meczu z Ajaksem Amsterdam. Philippe doznał jednak kontuzji, która wykluczyła go z gry na kilka miesięcy i jego miejsce na lewej obronie zajął Royston Drenthe.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1992/93	Standard Liège	Belgia	Jupiler League	30	0
1993/94	Standard Liège	Belgia	Jupiler League	31	2
1994/95	Standard Liège	Belgia	Jupiler League	31	1
1995/96	Standard Liège	Belgia	Jupiler League	32	0
1996/97	AS Monaco	Francja	Ligue 1	19	0
1997/98	AS Monaco	Francja	Ligue 1	15	0
1998/99	AS Monaco	Francja	Ligue 1	16	1
1999/00	AS Monaco	Francja	Ligue 1	19	2
2000/01	AS Monaco	Francja	Ligue 1	15	0
2001/02	AS Monaco	Francja	Ligue 1	10	0
2002/03	AS Monaco	Francja	Ligue 1	5	0
2003/04	OGC Nice	Francja	Ligue 1	14	0
2004/05	Standard Liège	Belgia	Jupiler League	27	2
2005/06	Standard Liège	Belgia	Jupiler League	30	1
2006/07	Feyenoord Rotterdam	Holandia	Eredivisie	2	0
2007/08	Rapid Bukareszt	Rumunia	Liga I	10	0
			Łącznie w Jupiler League	181	6
			Łącznie w Ligue 1	113	3
			Łącznie w Eredivisie	2	0
			Łącznie w Liga I	10	0

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Belgii Léonard zadebiutował 22 kwietnia 1995 roku w wygranym 1:0 meczu z USA, gdy w 79. minucie zmienił Johana Walema. W swojej reprezentacyjnej karierze zawodnik tylko raz wystąpił w ważnym turnieju, a miało to miejsce w 2000 roku, gdy znalazł się w kadrze na Euro 2000. Zagrał tam jedynie w wygranym 2:1 meczu ze Szwecją, ale z Belgią nie wyszedł z grupy.

W 2006 roku Léonard brał udział w eliminacjach do Euro 2008. Zagrał w wygranym 3:0 meczu z Azerbejdżanem oraz przegranym 0:1 domowym meczu z Polską.