Pinczyn

Z Wikipedii

Współrzędne: 53°57'44" N 18°20'47" E53.9622222 18.3463889 (Pinczyn)


Pinczyn
Województwo	pomorskie
Powiat	starogardzki
Gmina	Zblewo
Sołtys	Boszka Tomasz
Powierzchnia	12,309 km²
Położenie	53° 57' 44'' N 18° 20' 47'' E
Wysokość	102 - 142 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2007) • liczba ludności	2303
Strefa numeracyjna (do 2005)	58
Kod pocztowy	83-251
Tablice rejestracyjne	GST
Położenie na mapie Polski Pinczyn
Kościół i cmentarz w Pinczynie

Pinczyn – duża wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo, przy dawnej strategicznej magistrali kolejowej Berlin-Królewiec (dokładniej przy jej odcinku Tczew-Chojnice). Poszczególne części wsi posiadają nazwy własne (Babie Doły, Kiwity, Kolonie Pinczynek i Scieki).

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Pinczyn ma charakter ulicówki, przepływa przezeń rzeczka Piesienicą. Na łące obok toru kolejowego leży głaz narzutowy - pomnik przyrody przyniesiony niegdyś przez lodowiec, zwany Kamieniem diabelskim (obwód 14 m, wysokość 2,20 m). Pinczyn, wraz z sąsiednimi Zblewem i Bytonią tworzy zwarty obszar osadniczy o charakterze małomiasteczkowym.

[edytuj] O nazwie Pinczyn

Nazwa wsi pochodzi od przezwiska Pinka lub od określenia pieniek, z gwarową wymową pinek. Najprawdopodobniej pierwotnie nazwa wsi brzmiała Pienki, gwarowo Pinki, i stopniowo zmieniała się w Pinczyn. Być może nazwa ma związek z nazwą rzeczki Piesienicy, od której miało powstać nazwisko Pyszyński. Mieszkańcy wywodzą nazwę wsi od połączenia dwóch zniekształconych słów: "piecz (pincz w znaczeniu pięć) synów".