Piotr I (car Bułgarii)

Z Wikipedii

Piotr I, car bułgarski z dynastii Kruma, syn Symeona I Wielkiego. Panował w latach 927 - 969. Objął tron z woli ojca, który pozbawił sukcesji starszego syna - Michała. W imieniu młodego Piotra władzę sprawował jego wuj Grzegorz Sursuwuł. Pod wpływem mentora car zawarł już w 927r. przymierze z Bizancjum i poślubił Marię, wnuczkę cesarza Romana I Lekapena.

Okres rządów Piotra charakteryzował się wzrostem władzy bojarskiej kosztem carskiej. Przeciwko carowi wybuchały bunty, w wyniku których arystokracja uzależniła się od władzy centralnej. Powoli następował proces feudalizacji Bułgarii. Pogorszyło się położenie ludności chłopskiej, zmuszanej do płacenia licznych danin, nie rozwijały się miasta Kryzys dosięgnął też Kościół, w którym szerzyła się herezja ruchu bogomiłów.

Pod koniec panowania Piotra pogorszyły się stosunki z Bizancjum. W 965 cesarz Nicefor II Fokas odmówił zapłacenia trybutu i znieważył posłów bułgarskich. Ponieważ basileus prowadził podboje w Azji Mniejszej, do wojny z Bułgarami namówił księcia kijowskiego Światosława. Książę parokrotnie najeżdżał i pustoszył Bułgarię. Car Piotr zmarł rażony atakiem paralitycznym w 969 r. na wieść o jednej z klęsk jego wojsk.

Bibliografia: Wasilewski T., Historia Bułgarii, wyd. II, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1988, s. 59-60