Piramidy w Bośni

Z Wikipedii

Wzgórze Visočica - domniemana Piramida Słońca w Bośni

Domniemana Piramida Księżyca w Bośni

Piramidy w Bośni – hipotetyczny zespół trzech piramid, którego odkrycie ogłosił w październiku 2005 roku mieszkający i pracujący w Stanach Zjednoczonych kontrowersyjny bośniacki amator archeologii Semir Osmanagić. Piramidy mają się znajdować w pobliżu miejscowości Visoko pod pobliskim wzgórzami Visočica i Križ, przykryte warstwą ziemi i porośnięte roślinnością. Ze względu na ich postulowane podobieństwo do budowli zachowanych w Teotihuacan w Meksyku, odkrywca nazwał je Bośniacką Piramidą Słońca (bośn. Bosanska Piramida Sunca), Bośniacką Piramidą Księżyca (Bosanska Piramida Mjeseca) i Bośniacką Piramidą Smoka (Bosanska Piramida Zmaja).

Pierwsze podejrzenia wobec 213-metrowego wzgórza wzbudziły jego równo nachylone stoki oraz ich ułożenie w kierunku stron świata. Semir Osmanagić rozpoczął prace i po kilku miesiącach badań archeologicznych i geologicznych ogłosił, że kolejne odkrycia potwierdzają jego teorię o istnieniu tutaj jedynej w Europie piramidy.

Spis treści

1 Argumenty przytaczane przez zwolenników teorii
2 Hipotezy Osmanagića
3 Krytyka teorii Osmanagića
4 Wykopaliska
- 4.1 Piramida Słońca
- 4.2 Piramida Księżyca
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Argumenty przytaczane przez zwolenników teorii

Badania satelitarne wahań temperatury wzgórz Visočica i Križ potwierdziły jego szybsze wychładzanie się, co może dowodzić istnienia zlokalizowanych pod jego powierzchnią pustych przestrzeni. Takie same wnioski wyciągnięto na podstawie badań geologicznych, geodezyjnych, analizy georadarowej i termograficznej.
Wykopaliska przeprowadzone po usunięciu roślinności i warstw ziemi, potwierdziły istnienie struktur kamiennych i kamiennych bloków o przypuszczalnej masie dochodzącej do 30 ton, mogących dowodzić istnienia budowli.

[edytuj] Hipotezy Osmanagića

Zdaniem badacza domniemana piramida posiada cztery zlokalizowane, z dużą dokładnością, zgodnie z kierunkami geograficznymi boki, spłaszczony wierzchołek i kompleksy wejściowe na zachodnim i północnym boku.
Wiek budowli jest oceniany na około 14 000 lat
Jako prawdopodobnych budowniczych piramidy uważa się Ilirów zamieszkujących tereny zachodnich Bałkanów.

[edytuj] Krytyka teorii Osmanagića

Teorie Osmogonića i prawidłowość interpretacji wykopalisk kwestionowane są przez wszystkich profesjonalnych archeologów. Do krytyków hipotezy o istnieniu piramid należą profesorowie Garrett Fagan z Penn State University, Curtis Runnels z Boston University, Enver Imamović z Uniwersytetu w Sarajewie a także Anthony Harding, przewodniczący Europejskiego Związku archeologów.

Głównym tematem dyskusji ekspertów jest domniemany wiek budowli, gdyż 14 000 lat temu w tej części Europy trwała epoka lodowcowa, której zakończenie datuje się na około 10 000 lat temu.
Wielu archeologów jest zdania, że odkryte w wyniku sondaży fragmenty budowli pochodzą z późniejszego okresu i dotyczą mniejszych obiektów, m.in. stanowiąc część kompleksu grzebalnego z młodszej epoki kamienia.
Sam Semir Osmanagić w książce 'The World of the Maya' wysuwa pseudonaukowe trącące New Age hipotezy łącząc piramidy Majów z Atlantydą i Lemurią oraz twierdząc iż stanowią one bramy do innych światów oraz innych wymiarów:

Majowie odziedziczyli wiedzę po swoich przodkach z Atlantydy i Lemurii (Mu). Miasta projektowano i budowano wokół głównego placu, ku któremu zwrócone były piramidy i świątynie. Ich położenie odzwierciadlało ruch Słońca i innych ciał niebieskich (...) Członkowie wielu kultur świata, z Indii, Sumeru, Egiptu, Peru, Indianie Ameryki Północnej i Środkowej, Inkowie i Majowie, określają siebie jako 'Dzieci Słońca' albo 'Dzieci Światła'. Ich przodkowie, należący do cywilizacji Atlantydy i Lemurii, wznosili pierwsze świątynie w miejscach mocy na Ziemi. Ich najważniejszą funkcją było stworzenie bramy do innych światów i wymiarów.

Semir Osmanagić kilkakrotnie został przyłapany na kłamstwie, m.in. podawał, że w jego zespole znajdują się archeolodzy z kilku państw (podając nazwiska tych osób). Jak się okazało, rzekomi współpracownicy nic nie wiedzieli o swoim "zaangażowaniu" w "odkrywanie" piramid.
Wykopaliska prowadzą głównie niedoświadczeni ochotnicy i zwykli amatorzy, a sposób prowadzenia wykopalisk urąga wszelkim zasadom archeologii.
Główny egipski ekspert z zespołu Osmanagića okazał się geologiem, nie posiadającym dorobku z zakresu archeologii czy architektury.
Zawodowi archeolodzy już dawno ustalili, że na wzgórzu Visočica istniała osada Ilirów, a następnie obóz rzymski i średniowieczny zamek. Odkrywane przez Osmanagića "budowle" mogą być pozostałością tych wcześniej oficjalnie odkrytych konstrukcji. Tym bardziej, że Osmanagić nie przeprowadził żadnego datowania mogącego potwierdzić jego teorie na temat wieku rzekomych piramid.
Powiązanie obiektu wzniesionego - zdaniem Osmanagića - 14 000 lat temu z kulturą Ilirów, stoi w sprzeczności z szacowanym okresem przybycia ludów indoeuropejskich (a więc i Ilirów) na tereny Europy.
Bloki skalne podobne do tych odnalezionych na zboczu domniemanej piramidy powstają regularnie na krasowych terenach wapiennych na skutek procesów naturalnego wietrzenia.