Piramidy w Güímarze
Z Wikipedii
W wiosce Güímar, na wschodnim wybrzeżu Teneryfy, jednej z Wysp Kanaryjskich, znajduje się sześć piramid schodkowych o prostokątnej podstawie. Są one zagadką dla archeologów ze względu na wyraźne podobieństwo do piramid budowanych w Meksyku przez Majów i Azteków.
Spis treści |
[edytuj] Odrzucone kamienie
Przez dłuższy czas uważano, że piramidy to jedynie kupy kamieni ułożone przez miejscowych rolników, którzy znajdowali je podczas orania pól i składali je na skrajach swoich pól. Była to niegdyś częsta praktyka na Wyspach Kanaryjskich. Według miejscowych i starych rysunków oraz zdjęć w wielu miejscach na wyspie istniały takie piramidki, jednak zostały one rozebrane i użyte jako tani materiał budowlany. W samym Güímarze było dziewięć takich piramid, z których zostało jedynie sześć.
[edytuj] Prawdziwe piramidy
W 1991 słynny odkrywca Thor Heyerdahl zbadał piramidy i odkrył, że nie mogą to być przypadkowe kupy kamieni. Na przykład, kamienie na rogach piramid noszą wyraźne ślady obróbki, a także przed ich budową ziemia została wyrównana. Piramidy zbudowane zostały nie z okolicznych kamieni, lecz ze skał wulkanicznych. Heyerdahl odkrył również, że piramidy zostały ustawione w szczególny sposób ze względów astronomicznych. Podczas przesilenia letniego z platformy na najwyższej z piramid ujrzeć można podwójny zachód słońca; słońce zachodzi za wysokim szczytem górskim, pojawia się ponownie i zachodzi jeszcze raz za kolejną górą. Wszystkie piramidy mają schody po zachodniej stronie, co pozwala wchodzącym na nie rankiem w przesilenie zimowe obserwować wschód słońca.
Mimo tych odkryć, Heyerdahlowi nie udało się ustalić wieku piramid ani odpowiedzieć na pytanie kto je zbudował. Wiadomo jednak, że Guanczowie mieszkali w jaskini pod jedną z piramid. Przed hiszpańskim podbojem Güímar był siedzibą jednego z dziesięciu królów Teneryfy.
Według Pliniusza Starszego Wyspy Kanaryjskie były bezludne za czasów Hannona, kartagińskiego żeglarza (ok. 600 p.n.e.), lecz znajdowały się tam ruiny ogromnych budynków.
Pochodzenie Guanczów nie jest całkiem jasne. Przeprawa do Wysp Kanaryjskich z najbliższego wybrzeża kontynentalnego w południowym Maroku jest trudna ze względu na silne prądy morskie. Droga z Europy i Morza Śródziemnego jest zdecydowanie prostsza.
Heyerdahl wysunął teorię, że Wyspy Kanaryjskie były bazą wypadową dla starożytnych podróży między Ameryką a basenem Morza Śródziemnego. Najszybsza droga między tymi dwoma regionami rzeczywiście wiedzie przez te wyspy - użył jej również Krzysztof Kolumb. W roku 1970 Heyerdahl wykazał, że żegluga między północną Afryką a Karaibami przy użyciu starożytnych metod jest możliwa - popłynął z Maroka do Barbados na papirusowej łodzi Ra II.
W 1998 obszar o wielkości 65 000 m2, na którym znajdują się piramidy został udostępniony do zwiedzania jako park etnologiczny. Heyerdahla wsparł finansowo norweski przewoźnik morski Fred Olsen, mieszkający na Teneryfie. Centrum informacyjne zapoznaje zwiedzających z ekspedycjami Heyerdahla i jego teoriami na temat piramid. Dwa pawilony zawierają wystawy poświęcone Heyerdahlowi i modele jego statków, w tym reprodukcję Ra II oryginalnych rozmiarów.
Wyniki najnowszych badań archeologicznych wskazują na młody wiek piramid z Wysp Kanaryjskich. Zostały one bowiem zbudowane bezpośrednio na warstwach, zawierających XIX-wieczną ceramikę, z czego wnioskować należy, że również same piramidy zostały zbudowane najwcześniej w tym okresie. Wyklucza to związki obiektów z Guanczami, którzy zamieszkiwali położoną pod piramidami jaskinię w znacznie wcześniejszym okresie.
[edytuj] Literatura
Maria Cruz Jiménez Gómez/Juan Francisco Navarro Mederos, El complejo de las morras de Chacona (Güímar, Tenerife): resultados del proyecto de investigación, XII Coloquio de Historia Canario-Americana (1996), Cabildo Insular de Gran Canaria, Las Palmas de Gran Canaria 1998, vol. 1.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona parku etnologicznego (język hiszpański, angielski, niemiecki)
