Przesilenie zimowe
Z Wikipedii
Przesilenie zimowe na półkuli północnej, to najkrótszy dzień w roku, w którym Słońce góruje w zenicie w najdalej na południe wysuniętej szerokości geograficznej, na której może górować w zenicie - na zwrotniku Koziorożca. Z powodu długości roku słonecznego 365 dni 5 godzin 48 minut i stosowania lat przestępnych przesilenie zimowe przypada na dni 21-22 grudnia (w 2005 przesilenie nastąpiło 21.XII o 19.35, w 2006 22.XII o 1.22, a w 2007 22.XII o 7.08).
Na półkuli północnej jest to najkrótszy dzień w roku, a na półkuli południowej najdłuższy.
Przesilenie zimowe w większości kultur było okazją do świętowania "odradzania się Słońca". W starożytnym Rzymie obchodzono Saturnalia, w Persji narodziny bóstwa Słońca Mitry, wśród ludów germańskich Yule, u Słowian Święto Godowe. Na początku naszej ery przesilenie wypadało 25 grudnia wg kalendarza juliańskiego. Stąd też termin święta Bożego Narodzenia, które miało wyprzeć tradycyjne wierzenia - patrz Geneza świąt Bożego Narodzenia.
Dla półkuli południowej, przesilenie zimowe ma miejsce w momencie, gdy na półkuli północnej występuje przesilenie letnie, czyli przypada zazwyczaj na 21 czerwca.
Kąt padania promieni słonecznych (w południe) w dniu przesilenia zimowego (zazwyczaj 21 grudnia) w centrum Warszawy - na 52°13' szerokości geograficznej północnej wynosi 14°20'
