Plac Wolności w Łodzi
Z Wikipedii
 Łódź |
||
| Plac
Wolności
|
||
| Centrum | ||
 Plac Wolności - widok z góry |
||
|
|
||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
||
Plac Wolności - centralny plac Łodzi, położony u północnego wylotu ul. Piotrkowskiej. Wytyczony został w 1823 roku jako rynek zakładanej wówczas osady sukienniczej "Nowe Miasto", na skrzyżowaniu traktu Piotrkowskiego biegnącego z północy na południe i ul. Średniej (obecnie Pomorska) biegnącej ze wschodu na zachód. Nadano mu kształt regularnego ośmiokąta foremnego. Dla odróżnienia od pierwotnego rynku Łodzi, położonego ok. 450 m na północ, był on nazywany Nowym Rynkiem. Później północny odcinek traktu Piotrkowskiego, od Placu do ul. Północnej został przemianowany na ul. Nowomiejską, zaś ulica wychodząca na zachód otrzymała nazwę Konstantynowskiej. "Nowe Miasto" otaczały z czterech stron: ulice Zachodnia, Północna, Wschodnia i Południowa.
W centrum placu usytuowano miejskie targowisko. Przy placu w 1827 roku stanął budynek Ratusza Miejskiego, oraz kościół ewangelicki Św. Trójcy (pierwsze reprezentacyjne budynki Łodzi). W 1898 roku na Nowy Rynek dotarła komunikacja tramwajowa, a targowisko zostało przekształcone w reprezentacyjny plac miasta.
Rynek został przemianowany na Plac Wolności w chwili odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918. W roku 1930, pośrodku placu, stanął pomnik Tadeusza Kościuszki. Po agresji Niemiec na Polskę i aneksji Łodzi przez III Rzeszę niemieckie okupacyjne władze Łodzi zburzyły pomnik 11 listopada 1939, a plac przemianowały na "Deutschlandplatz".
Pomnik odbudowany został w identycznym kształcie w roku 1960.
Plac jest punktem odniesienia w numeracji łódzkich ulic.
