Wikipedysta:PMG/PMGwiesz/USS Indiana (BB-1)

Z Wikipedii

USS Indiana
Historia
Położenie stępki	7 maja 1891
Wodowanie	28 luty 1893
Oddanie do służby	20 listopada 1895
Wycofanie ze służby	31 stycznia 1919
Status okrętu	zatopiony jako cel 1920, złomowany 1924
Stocznia	William Cramp and Sons
Następna nazwa	Coast Battleship Number 1
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	10 280 t
Długość	107 m
Szerokość	21 m
Zanurzenie	7,3 m
Napęd	maszyna parowa o mocy 8 000 KM napędzająca dwie śruby
Prędkość	15 węzłów
Załoga	470
Uzbrojenie	4 działa 330 mm 8 dział 203 mm 4 działa 152 mm 20 dział 57 mm (6 funtów)
Galeria w Wikimedia Commons

Ship armor=Belt: 18 inches
Turrets: 15 inches
Decks: 3 inches
Conning tower: 10 inches

The first USS Indiana (Battleship No. 1) was the first modern battleship of the United States Navy. She was modeled primarily after the design of Lt. Lewis Nixon, who worked for William Cramp and Sons as its chief naval architect until opening his own shipyard in January of 1895.

USS Indiana (Battleship No. 1) – pierwszy nowoczesny pancernik United States Navy. Został zbudowany na podstawie projektu Lt. Lewisa Nixona, który pracował dla firmy William Cramp and Sons jako główny projektant morski do chwili otwarcia swojej własnej stoczni w styczniu 1895.

She was laid down 7 May 1891, by William Cramp and Sons of Philadelphia, Pennsylvania. She was launched 28 February 1893, sponsored by Miss Jessie Miller (daughter of the Attorney General William H.H. Miller), and commissioned on 20 November 1895, with Captain Robley D. Evans in command.

Stępkę położono 7 maja 1891 w stoczni William Cramp and Sons w Filadelfii. Okręt został zwodowany 28 lutego 1893, matką chrzestną była pani Jessie Miller, córka Attorney General Williama H.H. Millera. Pancernik wszedł do służby 20 listopada 1895, pierwszym dowódcą został komandor Robley D. Evans.

Following fitting out at Philadelphia Navy Yard, Indiana trained off the coast of New England. This duty continued until the outbreak of the Spanish-American War in 1898, when Indiana formed part of Admiral William Sampson's Squadron. The ten ships sailed south to intercept Pascual Cervera's Spanish squadron, known to be en route to the Caribbean Sea. Indiana took part in bombardment of San Juan on 12 May 1898, and returned to Key West with the squadron to guard Havana, Cuba, on 18 May. After it was discovered that Cervera was at Santiago de Cuba, Sampson joined Winfield Scott Schley there 1 June and took up the blockade.

Po przejściu okresu wyposażeniowego w Philadelphia Navy Yard "Indiana" brał udział w szkoleniu załogi w pobliżu wybrzeża Nowej Anglii. Ta służba trwała do wybuchu wojny hiszpańsko-amerykańskiej w 1898. Wtedy okręt wszedł w skład eskadry admirała Williama Sampsona. Dziesięć okrętów popłynęło na południe, by przechwycić hiszpańską eskadrę Pascuala Cervera, o której wiedziano, że znajduje się w drodze na Morze Karaibskie. 12 maja 1898 "Indiana" wziął udział w bombardowaniu San Juan, a 18 maja wrócił do Key West, by wraz z eskadrą obstawiać Hawanę. Po tym jak odkryto, że Cervera jest w Santiago de Cuba admirał Sampson dołączył 1 czerwca do Winfielda Scotta Schleya w pobliżu tego portu i wziął udział w blokadzie.

In late June, Army units arrived and were landed for an assault on Santiago. Cervera saw that his situation was desperate and began his gallant dash out of Santiago 3 July 1898, hoping to outrun the American blockaders. Indiana did not join in the initial chase because of her extreme eastern position on the blockade, but was near the harbor entrance when destroyers Pluton and Furor emerged. In a short time both ships were destroyed by Indiana's guns and those of the other ships. Meanwhile the remaining Spanish vessels were sunk or run ashore, in one of the two major naval engagements of the war.

Pod koniec czerwca jednostki armii dotarły do Santiago. Cervera widział, że jego sytuacja staje się coraz cięższa, więc 3 lipca 1898 rozpoczął swój atak z Santiago. Miał nadzieję, że wyminie amerykańskie okręty blokady. "Indiana" nie dołączył do początkowego pościgu z powodu swojej pozycji wysuniętej najbardziej na wschód wśród okrętów blokady. Był jednak w pobliżu wejścia do portu, gdy niszczyciele "Pluton" i "Furor" wychodziły z portu. W krótkim czasie oba okręty zostały zniszczone przez działa pancernika i innych jednostek. W tym czasie pozostałe hiszpańskie okręty zostały zatopione bądź wyrzucone na brzeg. Było to jedno z dwóch głównych morskich starć tego konfliktu.

Indiana returned to her previous pattern of training exercises and fleet maneuvers after the war, and made practice cruises for midshipmen of the United States Naval Academy before decommissioning on 29 December 1903.

Po wojnie USS Indiana wrócił do swojej poprzedniej służby składającej się z ćwiczeń i manewrów floty. Odbywał także rejsy szkoleniowe z podchorążymi (ang. midshipman) United States Naval Academy, 29 grudnia 1903 został wycofany ze służby.

The battleship recommissioned at the New York Navy Yard on 9 January 1906. During this phase of her career, Indiana served with the Naval Academy Practice Squadron, sailing to Northern Europe and the Mediterranean. At Queenstown, Ireland, she fired a 21-gun salute on 22 June 1911, in honor of the coronation of King George V. This important work in training the Navy's future leaders ended in 1914 and she decommissioned at Philadelphia on 23 May 1914.

9 stycznia 1906 w New York Navy Yard został ponownie włączony do aktywnej służby. W tym okresie służył w Eskadrze Szkolnej Akademii Morskiej (ang Naval Academy Practice Squadron),pływając do północnej Europy i na Morze Śródziemne. 22 czerwca 1911 w [Queenstown]] w Irlandii odpalił salut z 21 dział, by uhonorować koronację króla Jerzego V. Praca okrętu w szkoleniu przyszłych kadr Marynarki zakończyła się w 1914, 23 maja w Filadelfii okręt został wycofany ze służby.

Indiana recommissioned a second time 24 May 1917, and served through World War I as a training ship for gun crews off Tompkinsville, New York, and in the York River of Virginia. She decommissioned at Philadelphia 31 January 1919. On 29 March 1919, she was renamed "Coast Battleship Number 1" so that the name Indiana could be assigned to a newly authorized battleship. She was used as a target in an important series of tests designed to determine the effectiveness of aerial bombs and was sunk in November 1920. Her hulk was sold for scrap 19 March 1924.

Po raz drugi Indiana został przywrócony do służby 24 maja 1917, służył w czasie I wojny światowej jako okręt szkolny dla artylerzystów w pobliżu Tompkinsville i York River. 31 stycznia 1919 w Filadelfii został wycofany ze służby. 29 marca 1919 został przemianowany na "Coast Battleship Number 1". W ten sposób nazwa "Indiana" mogła zostać przydzielona do zatwierdzonego właśnie do budowy pancernika. Stary okręt został użyty jako okręt-cel w ważnych testach efektywności bomb lotniczych i został zatopiony w listopadzie 1920. Kadłub został sprzedany na złom 19 marca 1924.

[edytuj] Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
• Alden, John D. American Steel Navy: A Photographic History of the U.S. Navy from the Introduction of the Steel Hull in 1883 to the Cruise of the Great White Fleet. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1989. ISBN 0870212486
• Friedman, Norman. U.S. Battleships: An Illustrated Design History. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1985. ISBN 0870217151
• Reilly, John C. and Robert L. Scheina. American Battleships 1996-1923: Predreadnought Design and Construction. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1980. ISBN 0870215248

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Navy photographs of Indiana (BB-1)
• Maritimequest USS Indiana BB-1 Photo Gallery
• NavSource Online: Battleship Photo Archive BB-1 USS INDIANA 1891 - Pre Spanish American War