Podole (województwo lubelskie)
Z Wikipedii
| Podole | |
| Województwo | lubelskie |
| Powiat | lubelski |
| Gmina | Bełżyce |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
81 |
| Tablice rejestracyjne | LUB |
Podole – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Bełżyce.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie lubelskim.
[edytuj] Historia
Dziś przedmieście Bełżyc, po raz pierwszy wzmiankowane w dokumentach w 1408 r. Wieś szlachecka w parafii Bełżyce stanowiła wówczas własność rycerza Mikołaja. Później weszła w skład dóbr bełżyckich i dzieliła ich losy aż do końca XIX wieku. W 1586 r. w wyniku podziału dóbr pomiędzy braćmi Spinkami - Jan i Krzysztof trzymali po połowie wsi Podole, a w 1676 r. wieś była własnością Pawła (II) Orzechowskiego i Jana Kołakowskiego, który odkupił część wsi od Orzechowskich.
W 1886 r. na terenie dóbr Bełżyce utworzono po parcelacji 24 kolonie noszące wspólną nazwę Podole. Później podzielono je na części Podole I i Podole II (ta z kolei składa się z kolonii Zapiecek, Majdan, Choiny i Podole Dołek).
W czasie okupacji hitlerowskiej Podole była ważną placówką AK. Znajdowały się tu magazyny broni, amunicji oraz żywności oddziałów partyzanckich okręgu lubelskiego. We wsi kwaterowały liczne oddziały partyzanckie. Istniała tu placówka BCh (komendant Jan Grabowski), a w ramach OP 8 AK wieś wystawiła w 1944 r. pluton dowodzony przez Andrzeja Majewskiego. W nocy 24 maja 1944 roku Podole zostało poddane brutalnej akcji pacyfikacyjnej. Hitlerowcy przeczesując zabudowania aresztowali wszystkich napotkanych mężczyzn, grupując ich w posesji Andrzeja Krekory, po czym zaczęli wyczytywać z ustalonej przez konfidentów listy nazwiska podejrzanych o przynależność do partyzantki. Z zamieszania skorzystali Barłomiej Maj, Józef Maj, Urban Maj i uciekli ocalając życie. 15 osób Niemcy zabrali ze sobą do Lublina. Pozostali z nich przy życiu tylko Scholastyka Maj i Stanisław Zieliński. 13 osób aresztowanych w Podolu hitlerowcy rozstrzelali na Rynku w Bełżycach 9 czerwca 1944 r. Podczas pacyfikacji zginął też partyzant ps. “Baśka" (rozerwał się w bunkrze granatem, konającego Niemcy oblali benzyną i spalili żywcem). Pamięć ofiar z Podola przypomina krzyż wzniesiony na skrzyżowaniu dróg.
W 1947 roku gromada Podole miała 439 mieszkańców. Dziś liczy 143 gospodarstwa domowe i 484 mieszkańców. We wsi nadal funkcjonuje młyn wzniesiony przez A. Jaroszyńskiego przed 1939 roku jako wodny (obecnie motorowy). W latach 80. doprowadzono do wsi wodociąg, a w 90. rozpoczęto budowę nowych posesji mieszkalnych i obiektów handlowo-usługowych. Między innymi powstało Przedsiębiorstwo Handlu Rolno-Ogrodniczego “Migrola” Iwony Winiarskiej, stacja auto-gazu, gospodarstwa szkółkarskie itd. Wieś otrzymała telefoniczną łączność ze światem.
Zobacz też: Podole, Podole Małe, Podole Wielkie
