Podwika
Z Wikipedii
Podwika, podwiczka, podwijka - element stroju noszony przez zamężne kobiety począwszy od wczesnego średniowiecza.
Początkowo była to duża chusta, najczęściej z białego płótna, zasłaniająca szyję i boki twarzy. Wiązano ją na czubku głowy i przykrywano drugą chustą lub czepcem. W XIV-XV wieku podwika zaczęła w większości krajów europejskich przybierać formę wąskiego paska pod brodą i jako taka noszona była do XVI wieku.
W Polsce przetrwała w bardziej tradycyjnej formie i powszechnie noszono ją do połowy XVII wieku. Stała się elementem szlacheckiego stroju narodowego kobiet. Również w Polsce występowała nieraz w formie paska pod brodą, była jednak wówczas szersza i grubsza niż w krajach Europy Zachodniej.
Później podwika przeszła do stroju ludowego. Pod nazwą namitki jest charakterystyczna dla Białorusi.
Określenie podwika stało się synonimem zamężnej kobiety: Imainujecie sobie: do tego doszło, że jak która podwika w okolicy nie mogła się konsolacji doczekać, to szat od Halszki pożyczała - i pomagało, jak mi Bóg miły! (Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski)
Zbliżony charakter miały chusty nazywane rańtuch i rąbek.