Pojezierze Wolińskie

Z Wikipedii

Pojezierze Wolińskie
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Szczecińskie
Mezoregion	Uznam i Wolin
Mikroregion(y)	Pojezierze Wolińskie
Zajmowane jednostki administracyjne	powiat kamieński: gmina Wolin gmina Międzyzdroje

Pojezierze Wolińskie, zwane również Warnowsko-Kołczewskim to obszar jezior i wzgórz w środkowej części wyspy Wolin: Łuniewo, Warnowo, Czajcze, Domysłowskie, Żółwińskie, Wisełka, Kołczewo, Zatorek i Rabiąż. Są to zbiorniki płytkie, a ich dna znajdują się poniżej poziomu morza (kryptodepresja). Jeziora łączy ze sobą Lewińska Struga, która przez Jezioro Koprowo odprowadza wodę do Dziwny.

Wszystkie mają charakter polodowcowy i znajdują się na skraju głównego pasa wolińskiej moreny czołowej – Pasma Wolińskiego. Charakteryzują się różnorodnością gatunków roślin w pasie szuwarów i nimfediów. Obszar pojezierza leży na pograniczu gmin Wolin i Międzyzdroje.

[edytuj] Ichtiofauna

Ichtiofauna zamieszkująca Pojezierze Wolińskie nie różni się od ichtiofauny każdego innego jeziora o charakterze eutroficznym czyli bardzo żyznym, obfitującym w związki pokarmowe umożliwiające bujny rozrost roślinności wodnej. Używając klasyfikacji rybackiej jeziora Pojezierza Warnowsko - Kołczewskiego możemy zaliczyć pod względem występującej w nich ichtiofauny do kategorii jezior szczupakowo-linowych. Oznacza to, iż można wyróżnić w nich gatunki dominujące: szczupaka, karasia, lina, płoć i leszcza oraz gatunki domieszkowe: ukleję, sandacza, piskorza, kozę, suma i wzdręgę. Ze względu na połączenie jezior pojezierza przez Lewińską Strugę z Zalewem Kamieńskim, a dalej z Zatoką Pomorską, mamy do czynienia z migracją ryb i obecnością w tych wodach ryb anadromicznych, czyli takich, których miejsce bytowania stałego stanowią inne zbiorniki wodne, natomiast ikra i larwy wymagają innych akwenów, - tych, które kiedyś stanowiły pierwotne środowisko występowania tych gatunków.

[edytuj] Badania

W latach 1981 - 2000 przeprowadzono badania jezior Czajcze, Domysławskie, Grodno, Kołczewo, Koprowo, Rabiąż, Warnowo, Wisełka i Żółwińskie. Na podstawie badań stwierdzono, że wszystkie zbiorniki są nieodporne lub mało odporne na degradację. Zlewnie badanych jezior cechują się przeciętną zdolnością uruchamiania ładunku biogenów zdeponowanych na ich obszarze. Wszystkie badane akweny podlegają intensywnemu procesowi eutrofizacji. Zgodnie z zastosowanymi metodami są to jeziora eutroficzne, hipertroficzne, silnie eutroficzne, bądź z pogranicza eutrofii i hipertrofii. Najniższym poziomem trofii cechowało się jezioro Grodno. Znaczny poziom trofii badanych zbiorników potwierdzają występujące w nich warunki tlenowe. W okresie letnim wyrażają się one sięgającym 180-200% przetlenieniem wód powierzchniowych oraz deficytami tlenu w wodach przydennych.