Polibutadien
Z Wikipedii
Polibutadien | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Inne nazwy | PB, PBA | ||||
Monomery | butadien | ||||
Struktura meru | -[-CH2-CH=CH-CH2-]- | ||||
Właściwości | |||||
Rozpuszczalniki | chlorek metylenu, toluen | ||||
Temperatura mięknięcia | 145°C (418 K) | ||||
Biodegradowalność | niebiodegradowalny | ||||
Biokompatybilność | niska | ||||
Własności mechaniczne | elastomer | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Polibutadien (PB, PBA) - polimer otrzymywany w wyniku polimeryzacji butadienu, stosowany jako tworzywo sztuczne z grupy elastomerów, stosowany do produkcji kauczuku syntetycznego.
W trakcie polimeryzacji powstają mery 1,4-trans, 1,4-cis oraz 1,2-, które w zależności od warunków prowadzenia tej reakcji mogą występować w różnych konfiguracjach i proporocjach co znacząco zmienia własności tego polimeru:
Najlepsze własności jako elastomer posiada 1,4-trans-polibutadien i dlatego dąży się do tego, aby tworzyło się go jak najwięcej w czasie syntezy.
Polimer ten zastąpił w latach 30. XX w. kauczuk naturalny. Produkuje się z niego gumę o różnej twardości i ścieralności stosowaną m.in w oponach samochodowych i piłkach golfowych.