Polityka zagraniczna Malty
Z Wikipedii
Malta |
Ten artykuł jest częścią serii:
|
Malta od czasu uzykania niepodległości w 1964 roku, przez pierwsze lata posiadała bliskie stosunki gospodarcze oraz polityczne z Wielką Brytanią. Sytuacja ta zmieniła się w 1971 roku wraz z dojściem do władzy Maltańskiej Partii Pracy której liderem wówczas był Dom Mintoff. Subkwatera NATO została zamknięta a amerykańska 6 flota, nie miała prawa korzystać z maltańskich baz morskich i portów.
Pomoc finasowa jaką udzieliły Malcie niektóre państwa NATO pozowiło na pozostanie na wyspie, brytjskiej bazy wojskowej oraz znajdującego się tam garnizonu aż do roku 1979. Od 1981 roku, Malta zmnieniła swój kurs na neutralny, wstąpiła do ruchu państw niezaagażowanych bedąc jej aktywnym członkiem. Malta jest oprócz tego aktywnym oraz pełnoprawnym członkiem ONZ, Wspólnoty Narodów, Rady Europy oraz OBWE. Malta stara się utrzymać dobre oraz aktywne stosunki dyplomatyczne z krajami basenu Morza Śródziemnego.
Maltańska Partia Nacjonaliostyczna rządząca krajem od 1987 roku kontynuje politykę nutralności oraz niezaagażowania jednakże otrzymując dobre stosunki z krajami zachdonimi. Od 1992 roku rząd maltański wykazuje chęć bliskiej wspópracy zagranicznej z USA oraz krajami Europy Zachdoniej dzięki którym, na Malcie rozwinoł się sektro usług prywatnych oraz inswestycji zagranicznych. Oprócz tego Malta wycofała się z ruchu państw niezaangażowanych oraz pozwoliła na korzystanie ze swoich portów, Marynarce USA.
Od 1 maja 2004 roku Malta jest pełonoprawnym członkiem Unii Europejskiej do członkostwa w której Malta aspirowała od 1971 roku