Popiersie Piotra Wysockiego

Z Wikipedii

Popiersie Piotra Wysockiego - pomnik w Warszawie, znajdujący się obecnie w Łazienkach przy budynku Podchorążówki.

Popiersie zostało wykonane 1893 roku przez rzeźbiarza Aleksandra Żurakowskiego i upamiętnia Piotra Wysockiego, jednego z bohaterów Powstania listopadowego. Rzeźba ta do 1939 roku stała na terenie koszar w Ostrowi Mazowieckiej, jednak zaginęła w czasie wojny. Po wojnie poszukiwania jej podjęło wojsko, ale i sam autor rzeźby, pełniący obowiązki konserwatora rzeźby zabytkowej w powojennej Warszawie.

W połowie 1978 roku rzeźba ta została odnaleziona zamurowana w jednej z grot dawnego parku na Książęcem na tyłach Muzeum Narodowego przez kuratora Łazienek Marka Kwiatkowskiego, który wraz z ekipą telewizyjną poszukiwał groty z XVIII wieku. Po odnalezieniu rzeźba została przekazana Muzeum Wojska Polskiego, gdzie była eksponowana w dolnej części ogrodu. Stamtąd została przeniesiona w obecne miejsce w sąsiedztwie gmachu Wielkiej Oficyny - Podchorążówki, gdzie wykładał Piotr Wysocki i gdzie zaczął się pod jego wodzą zryw narodowy 1830 roku. Brązowa rzeźba stoi obecnie na granitowym postumencie z datami 1830–1930.

[edytuj] Źródła

• Popiersie Piotra Wysockiego, "Stolica", Nr 38 (1604), 17 września 1978 r.