Prawo stałości składu
Z Wikipedii
Prawo stałości składu, prawo stosunków stałych – fundamentalne prawo chemiczne odnoszące się do składu związków chemicznych. Mówi ono, że każdy związek chemiczny niezależnie od jego pochodzenia albo metody otrzymywania ma stały skład jakościowy i ilościowy.
Zostało po raz pierwszy sformułowane w 1799 roku przez Josepha Louisa Prousta. Jest jednym z odkryć w dziedzinie chemii prowadzących do powstania teorii atomistycznej budowy materii (patrz John Dalton).
Związki spełniające prawo stałości składu nazywamy również daltonidami. Istnieje jednak grupa związków chemicznych, które nie zachowują stałego składu ilościowego. Są to związki niestechiometryczne, zwyczajowo nazywane bertolidami (od nazwiska C. L. Bertholleta, kwestionującego poprawność prawa stałości składu). Przykładem bertolidu jest tlenek żelaza(II) (tlenek żelazawy). Jego wzór stechiometryczny to FeO, jednak z powodu defektów sieci krystalicznej rzeczywisty stosunek atomów odpowiada zazwyczaj wzorowi Fe0,95O.
