Program Restytucji Populacji Sokoła Wędrownego w Polsce
Z Wikipedii
Program Restytucji Populacji Sokoła Wędrownego w Polsce został opracowany przez sokolników, myśliwych i przyrodników zainteresowanych odbudową populacji tego gatunku, z inicjatywy ówczesnego Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody we Włocławku, Czesława Sielickiego. Porozumienie o powołaniu Programu podpisali w roku 1993 przedstawiciele Wojewody Włocławskiego, Wojewody Krakowskiego, Zarządu Głownego PZŁ i Fundacji Aktywnej Ochrony Ptaków Ginących. Program, po zaopiniowaniu przez Państwową Radę Ochrony Przyrody, został zatwierdzony przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (obecnie Minister Środowiska). Pracami na rzecz odtworzenia populacji sokołów w Polsce kieruje Rada Programu, złożona z szefów ośrodków hodowli tego gatunku oraz przedstawicieli instytucji zajmujących się sokołem (między innymi Stowarzyszenie na Rzecz Dzikich Zwierząt "Sokół", Polski Związek Łowiecki, Gniazdo Sokolników, Polski Zakon Sokolników) .
Najważniejszym celem Programu jest odbudowa populacji nadrzewnej sokoła wędrownego, niegdyś charakterystycznej dla obszaru Polski.
Podstawowe elementy Programu to hodowla sokołów, ich reintrodukcja, obrączkowanie reintrodukowanych ptaków oraz monitoring odbudowującej się populacji, w tym instalowanie sztucznych gniazd i obrączkowanie piskląt.
