Pudu ekwadorski
Z Wikipedii
Pudu ekwadorski | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | jeleniowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Pudu | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | pudu ekwadorski | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Pudu mephistophiles[1] | |||||||||||||||||||||||||||||
(de Winton, 1896)[1] | |||||||||||||||||||||||||||||
Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
zobacz opis w tekście | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Pudu ekwadorski, pudu północny, pudu szatanek (Pudu mephistophiles) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych, blisko spokrewniony z pudu chilijskim, z którym wspólnie uznawane są za najmniejszych przedstawicieli rodziny. Ze względu na małe wymiary, występowanie w trudno dostępnych regionach i skryty tryb życia biologia gatunku jest jeszcze słabo poznana.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie i biotop
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje Kolumbię, Ekwador i Peru.
Jego siedliskiem są wysokogórskie lasy strefy umiarkowanej w Andach. Preferują tereny na wysokościach 2700-4000 m n.p.m.
[edytuj] Charakterystyka ogólna
Podstawowe dane | |
---|---|
Długość ciała | 60-74 cm |
Wysokość w kłębie | 32-36 cm |
Ogon (kwiat) | 3-4 cm |
Masa ciała | 7-10 kg |
Dojrzałość płciowa | ok. 1 roku |
Okres godowy | ? |
Ciąża | ok. 200 dni |
Liczba młodych w miocie |
1 |
Długość życia | 8-10 lat |
[edytuj] Wygląd
Ciało krępe o długości 60-74 cm, z krótkimi nogami. Wysokość w kłębie nie przekracza 36 cm, a masa ciała sięga 10 kg. Z wyglądu bardziej przypomina antylopę niż jelenia. Krótkie, spiczaste poroże jest przysłonięte długimi włosami (stąd nazwa szatanek). Uszy małe, zaokrąglone. Ubarwienie ciemnobrązowe do prawie czarnego, ciemniejsze niż u pudu chilijskiego.
[edytuj] Tryb życia
Pudu są bardzo ostrożne. W obliczu zagrożenia wydają odgłos podobny do szczekania, spłoszone - szybko uciekają. Żyją pojedynczo lub w parach. Żywią się trawą, ziołami, liśćmi i owocami.
[edytuj] Rozród
Ciąża pudu trwa ok. 200 dni. Samica rodzi jedno młode, które po urodzeniu nie ma cętek - w przeciwieństwie do pudu chilijskiego. Młode pozostaje z matką do około 1 roku.
[edytuj] Podgatunki
Wyodrębniono dwa podgatunki pudu północnego:
- Pudu mephistophiles mephistophiles Winton, 1896 - Peru
- Pudu mephistophiles wetmorei Lehman, 1945 - Kolumbia
[edytuj] Znaczenie
Pudu są poławiane dla mięsa i skór.
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Obszar występowania pudu jest ograniczany rozwojem rolnictwa. Utrata siedlisk, polowania, drapieżniki i konkurencja zwierząt hodowlanych zagrażają obydwu gatunkom pudu. W Argentynie i Chile podjęto próby hodowli pudu, ale pudu chilijski łatwiej się przystosowuje do niewoli niż ekwadorski.
Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[2].
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (near threatened - narażony na wyginięcie) [3].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Integrated Taxonomic Information System: ITIS (en). [dostęp 4 września 2007].
- ↑ CITES: Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, Appendices I, II and III (en). 2007. [dostęp 4 września 2007].
- ↑ Deer Specialist Group 1996.: Pudu mephistophiles. IUCN 2006. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. (en). [dostęp 4 września 2007].
[edytuj] Bibliografia
- Komosińska Halina, Podsiadło Elżbieta: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- worldDeer.org, 2005: Northern Pudu Pudu mephistopheles (en). [dostęp 4 września 2007].