Pyton skalny
Z Wikipedii
| Pyton skalny | |
 Pyton skalny |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | gady |
| Rząd | łuskonośne |
| Podrząd | węże |
| Rodzina | dusiciele |
| Podrodzina | pytony |
| Rodzaj | Python |
| Gatunek | pyton skalny |
| Nazwa systematyczna | |
| Python sebae | |
| (Gmelin, 1788) | |
Pyton skalny (Python sebae) - wąż z rodziny dusicieli, największy wąż Afryki.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Zamieszkuje Afrykę centralną, i południową. Od suchych, trawiastych stepów, przez sawanny, do terenów kamienistych i lasów galenowych, nie występuje w wilgotnych dżunglach.
[edytuj] Wygląd
Pyton skalny posiada dużą, szeroką głowę ciało ma krępe i masywne. Pod fizycznym względem nie różnią się od azjatyckich krewnych, takich jak : pyton siatkowy, czy birmański. Nie są tak masywne jak pytony birmańskie, ani tak długie jak pytony siatkowane. Nie stanowią rzadkości samice o długości 5,5 m i o masie dochodzącej 100kg. Rzadko natomiast przekraczają 6m długości. Maksymalna wielkość nie jest do końca zanana uważa się, że może dorastać do 7,6 m, jednak były doniesienia o osobniku, który mierzył aż 9,80 m.Duże osobniki w naturze spotykane są coraz rzadziej ze względu na ingerencje człowieka w środowisko naturalne tych pytonów. Ubarwienie jest z reguły brązowe, szarawe, wzór cętkowany w odcieniach szarych, brązowych i czarnych. Ubarwienie doskonale maskuje tego wielkiego pytona w afrykańskiej sawannie.
[edytuj] Wielkość
Pyton skalny przeciętnie osiąga 5 - 5,5 metra w przypadku samic, 4 - 4,5 metra w przypadku samców. Gdyby brać pod uwagę stosunek masy do długości to najsilniejszy z pytonów. Potężne umięśnienie wąż ten wykorzystuje do polowania na duże ssaki, takie jak antylopy impala, ważące do 70 kg. Ponieważ gęstość zaludnienia w jego środowisku jest mała - mało jest myszy, szczurów, czy drobiu. Jedna impala lub 2-3 małpy całkowicie wystarczają, by dorosły pyton skalny przeżył rok. Wzrost tych pytonów nie jest tak intensywny, jak azjatyckich krewnych, rośnie wolniej, dojrzewa później. Samice są masywniejsze, znacznie większe od samców. Posiadają także krótszy ogon i mniejsze pazury odbytowe.
[edytuj] Pożywienie
Opiera się ona na wszystkim co pyton jest wstanie zjeść. Wszystkie dusiciele jadają co zdołają zabić i połknąć. Pyton skalny jest w stanie zjeść niemal każde zwierzę, jakie zabije,gdyż przy połykaniu wielkość zdaje nie mieć znaczenia. Zdarza się mu połykanie tak wielkiej ofiary, iż po jej pożarciu wąż nie jest w stanie pełzać, co prowadzi do nieuniknionej śmierci w promieniach afrykańskiego słońca.
